PO H/304/96 - Konsekwencje wykładni Trybunału Konstytucyjnego (uchwała z 15 maja 1996 r.) w podatku dochodowym jednoosobowych spółek Skarbu Państwa.

W związku z pytaniami podatników dotyczącymi uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie wykładni art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) w związku z art. 8 i art. 11 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) wyjaśniam, iż jednoosobowe spółki Skarbu Państwa powstałe w 1995 r. i latach późniejszych, w wyniku przekształcenia przedsiębiorstw państwowych w trybie rozdziału 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, dokonują rozliczenia przyrostu amortyzacji z tytułu aktualizacji wyceny środków trwałych w latach 1995-1997, według zasad określonych w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 7, poz. 34 ze zm.).

Zgodnie z wykładnią Trybunału Konstytucyjnego spółka powstała w wyniku przekształcenia, zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, wstępuje z mocy prawa we wszystkie prawa i obowiązki przekształconego przedsiębiorstwa; tzw. sukcesja generalna obejmuje także prawa i obowiązki publicznoprawne.

Gdyby okazało się, że odpisy amortyzacyjne obliczone od wartości początkowej brutto przejętych środków trwałych i uznane za koszty uzyskania przychodów w 1995 i 1996 r. stosownie do § 10 wymienionego rozporządzenia były niższe lub wyższe od odpisów amortyzacyjnych obliczonych od wartości netto tych środków trwałych - korekty należy dokonać w trybie i terminie określonym w piśmie Ministerstwa Finansów PO H/225/96 z 9 września br., skierowanym do wszystkich izb skarbowych. W przypadku wystąpienia znacznych różnic w kwotach należnego podatku z tytułu dokonanych korekt obowiązują zalecenia w zakresie umarzania odsetek oraz rozkładania podatku na raty, zapisane w pkt 3 wymienionego pisma.