PO 7/K-825-407-6753/97 - Licencja i prawa autorskie.

W odpowiedzi na pismo z dnia 14.10.1997 r. w sprawie opłaty skarbowej od przeniesienia autorskich praw majątkowych, Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.

1.Umowa licencji i odpowiednio sublicencji stanowią typ umowy nazwanej uregulowanej w przepisach ustawy z 4.2.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a niewymieniony w katalogu czynności podlegających opłacie skarbowej, co wyłącza w stosunku do nich obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej. Odmiennie przedstawia się ta kwestia w przypadku przeniesienia praw z umowy licencyjnej dokonywanego przez licencjobiorcę na rzecz osoby trzeciej. W tym przypadku nie mamy do czynienia z udzieleniem sublicencji, lecz ze zwykłym przeniesieniem praw majątkowych (wynikających z licencji), która to czynność powinna być oceniana w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego, a nie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd też o obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej zadecyduje treść umowy cesji. Jeśli zawierać ona będzie essentialia negotii którejkolwiek z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej, skutkiem jej zawarcia będzie obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej.

2.Zgodnie z art. 627 KC w umowie o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Faktu zawarcia i wykonania umowy o dzieło nie można uznać za wystarczający do uznania, iż mamy w tym przypadku do czynienia również z przeniesieniem cywilnego o sprzedaży, zamianie czy innych umowach tam uregulowanych. Oznacza to, że umowa o dzieło przewidująca stworzenie przez przyjmującego zamówienie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, zawierająca postanowienia o przejściu autorskich praw majątkowych na zamawiającego nie podlega opłacie skarbowej.

3.Przeniesienie autorskich praw majątkowych przez twórcę utworu na osobę trzecią następuje w oparciu o przepisy rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i nie podlega opłacie skarbowej.

4.Inaczej przedstawia się ten problem prawa autorskiego do dzieła. Pogląd zdaje się potwierdzać brzmienie przepisów art. 52 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim, zgodnie z którymi przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych, i odwrotnie - przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu. Oznacza to, że dla uzyskania przez zamawiającego autorskich praw majątkowych do dzieła konieczne jest ich odrębne przeniesienie, które jakkolwiek stanowić może integralną część umowy o dzieło, to jednak będzie podlegało ocenie według przepisów ustawy o prawie autorskim, a nie kodeksu cywilnego. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych stanowi specyficzny typ umowy nazwanej odróżniający ją od innych umów występujących w obrocie. Regulacje zawarte w rozdziale 5 ustawy o prawie autorskim, dotyczące, wynagrodzenia autora i sposobu określania jego wysokości, formy umowy o przeniesienie praw autorskich, możliwości odstąpienia od umowy wskazują na specyficzne traktowanie praw autorskich przez ustawodawcę, który nie przewidział nawet odpowiedniego stosowania w przypadku przejścia autorskich praw majątkowych przepisów kodeksu w sytuacji, gdy dochodzi do kolejnego przeniesienia autorskich praw majątkowych, tzn. gdy zbywca nie jest jednocześnie twórcą. W tym przypadku należy przyjąć, iż takie przejście podlega ogólnym regułom obrotu cywilnoprawnego i może być dokonane w dowolnej dozwolonej formie. Za takim ujęciem przemawia fakt, iż szczegółowa regulacja dotycząca przeniesienia autorskich praw majątkowych zawarta w przepisach prawa autorskiego odnosi się jedynie do twórcy, a nie każdego podmiotu, któremu aktualnie przysługują autorskie prawa majątkowe. Na gruncie przepisów o opłacie skarbowej oznacza to, że w sytuacjach, w których przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w postaci jednej z umów wymienionych w ustawie o opłacie skarbowej, a dokonywane jest przez osobę nie będącą twórcą utworu, będzie podlegało opłacie skarbowej.