PO 7/D-825-219/95 - Opłata skarbowa od umowy pożyczki.

W odpowiedzi na pismo z 16 marca 1995 r. znak PO II-005/9/95 w sprawie opłaty skarbowej od umów pożyczki, Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

W myśl art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

O powstaniu obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych - w tym umowy pożyczki - decyduje moment dokonania czynności (art. 5 pkt 4 ustawy o opłacie skarbowej). W związku z tym, że umowa pożyczki jest umową zobowiązującą, tzn. dochodzi do skutku przez samo zgodne porozumienie stron, zatem chwilą powstania obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od tej umowy jest data jej zawarcia.

W przypadku gdy przedmiotem umowy pożyczki są pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku znajdujące się w chwili zawierania umowy poza granicami RP, wówczas umowa taka nie podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej.

Stąd z punktu widzenia przepisów o opłacie skarbowej nie jest istotne, w jaki sposób i czy w ogóle nastąpi przekazanie przedmiotu pożyczki przez dającego jak również jej zwrot przez pożyczkobiorcę.