PO.7-4370-4/06 - Obowiązek zapłaty PCC od hipoteki kaucyjnej na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. h) art. 6 ust. 1 pkt 10, art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. a) i b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.), art. 102 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.)? Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie po wszczęciu z urzędu postanowieniem z dnia 15 marca 2006 r. postępowania w celu zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wałczu z dnia 29 grudnia 2005 r. znak: UP-II-443-36-3/05, stanowiącego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów w podatku od czynności cywilnoprawnych wydanego Bankowi

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2005 r. znak: UP-II-443-36-3/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałczu udzielił Bankowi, zgodnie z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że Bank podejmując decyzję w sprawie przyznania kredytu, np. w kwocie 100.000 zł ustala następujące zabezpieczenie:

Według Podatnika kredytobiorca powinien płacić podatek od czynności cywilnoprawnych za ustanowienie hipoteki zwykłej 0,1% od kwoty kredytu? jeden raz oraz za ustanowienie hipoteki kaucyjnej 19 zł? jeden raz. Zdaniem Banku czynność? ustanowienie hipoteki? wiąże dwie strony czynności, tj. Bank i Kredytobiorcę i obie strony występują w deklaracji PCC. Zatem nie ma znaczenia do ilu Ksiąg Wieczystych wpisywana jest kwota zabezpieczenia.

W postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego dokonano interpretacji, z której wynika, że jeżeli:

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałczu, mając na uwadze tak przedstawiony stan faktyczny nie podzielił stanowiska podatnika i stwierdził, że w jego ramach biorąc pod uwagę obowiązujący w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia stan prawny, stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe.

W dniu 6 stycznia 2006 r. Podatnik otrzymał postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wałczu z dnia 29 grudnia 2005 r. znak: UP-II-443-36-3/05, zawierające prawidłowe pouczenie o przysługującym mu prawie do złożenia zażalenia.

Podatnik nie skorzystał z przysługującego mu prawa do złożenia zażalenia, zatem postanowienie niniejsze stało się ostateczne.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy, a w szczególności z interpretacją wynikającą z postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wałczu z dnia 29 grudnia 2005 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie, na podstawie art. 165 § 1 i § 2 w związku z art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) postanowieniem z dnia 15 marca 2006 r. wszczął z urzędu postępowanie w celu jego zmiany.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej, udzielona w formie postanowienia interpretacja narusza prawo, co oznacza, że zaszła podstawa by zostało ono zmienione.

Uznając zatem, iż weryfikowane z urzędu postanowienie narusza w stopniu powodującym konieczność jego zmiany przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych a w szczególności art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. a) i b) tej ustawy, zauważa się co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają enumeratywnie wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym ustanowienie hipoteki.

Jednocześnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy wynika, że podstawę opodatkowania przy ustanowieniu hipoteki stanowi kwota zabezpieczonej wierzytelności. W art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. a) i lit. b) zostały natomiast określone dwie stawki od ustanowienia hipoteki:

W związku z tym, iż w przedmiotowej sprawie ustanowiono hipotekę zwykłą na zabezpieczenie wierzytelności istniejących oraz hipotekę kaucyjną na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej (art. 102 ust. 2 ustawy o księgach wieczystych), to każda z tych czynności cywilnoprawnych wywołuje jeden obowiązek podatkowy. Dlatego też brak jest podstaw prawnych aby uzależniać przedmiot opodatkowania od ilości wpisów do Ksiąg Wieczystych w sytuacji powstania hipoteki? instytucji prawa rzeczowego, które nie mają wpływu na czynność cywilnoprawną, tj. ustanowienie hipoteki zmierzające do zabezpieczenia jednej wierzytelności.

Przy uwzględnieniu powyższego, zajęcie przez organ I instancji odmiennego stanowiska oznacza, iż udzielona interpretacja narusza w stopniu, o którym mowa w treści art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej przepisy art. 2 pkt 4, art. 8 pkt 5 cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i wymaga zmiany pociągającej za sobą uznanie stanowiska podatnika za zgodne z prawem.

Dodatkowo wskazuje się, iż zgodnie z § 5 zdanie drugie art. 14b Ordynacji podatkowej zmiana lub uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy? począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po r., w którym decyzja została doręczona podatnikowi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie orzeka jak w sentencji.

Stosownie do art. 220 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa od niniejszej decyzji przysługuje prawo wniesienia odwołania. Odwołanie? na podstawie art. 221 ustawy wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w terminie 14 dni od doręczenia decyzji i powinno ono spełniać wymogi, określone w art. 222 ustawy - Ordynacja podatkowa.