PO 6/K-861-425-5616/95 - Regulowanie zobowiązań podatkowych w formie bankowych rozliczeń bezgotówkowych.

W związku z licznymi wystąpieniami podatników jak też zapytaniami poselskimi w sprawie zmiany stanowiska Ministerstwa Finansów w kwestii momentu wykonania przez podatników obowiązków podatkowych podtrzymuję stanowisko, że obciążenie rachunku bankowego podatnika bez uznania rachunku bankowego organu podatkowego nie stanowi (również w okresie obowiązywania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych) zapłaty zobowiązania podatkowego. Jednakże problem niewątpliwie istnieje, a jego ostateczne rozwiązanie nie może opierać się wyłącznie na przesłankach ściśle dogmatycznych. Trzeba wziąć pod uwagę, że podmioty gospodarcze zobowiązane są, pod groźbą kary, gromadzić środki na rachunkach bankowych i regulować należności wynikające z kontraktów za pośrednictwem tego rachunku.

Podobnie zobowiązania podatkowe, zgodnie z prawem podatkowym, powinny być regulowane w formie bankowych rozliczeń bezgotówkowych. Podmioty te mają wprawdzie możliwość wyboru banku, jednakże w okresie przekształceń gospodarczych nawet staranne rozeznanie kondycji finansowej banku może okazać się zawodne na przyszłość. Tymczasem skutki niewłaściwego wyboru banku wpływają w sposób znaczący na sytuację ekonomiczną podmiotu, a skrajnych przypadkach mogą prowadzić do bankructwa.

W tym stanie rzeczy uważam za uzasadnione udzielenie pomocy przynajmniej w spłacie zobowiązań wobec Skarbu Państwa. Dlatego też zalecam - na indywidualny umotywowany sytuacją ekonomiczną wniosek podatnika - rozkładanie na raty lub odraczanie terminów płatności a ostatecznie częściowe umarzanie zobowiązań podatkowych do zapłaty których, mimo obciążenia rachunku bankowego podatnika, nie doszło wskutek ogłoszenia upadłości banku. Decyzje w tych sprawach nie mogą jednak dotyczyć zobowiązań podatkowych powstałych po 1 lutego 1995 r.