PO 5/AMR-1323-0448/98 - Bezprzedmiotowość postępowania podatkowego a bezzasadność żądań podatnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 1998 r. Ministerstwo Finansów PO 5/AMR-1323-0448/98 Bezprzedmiotowość postępowania podatkowego a bezzasadność żądań podatnika.

W związku z pismem z dnia 25 lutego 1998 r. nr WP 7382/92/98 dotyczącym wniosków policjantów o zwrot podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 1992-1994 Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje:

Wszystkie wnioski policjantów należy rozpatrywać zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083).

Zgodnie z art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe. Jednakże orzecznictwo NSA, jakie ukształtowało się na gruncie art. 105 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego, nie pozwala jednoznacznie rozróżnić przypadków bezprzedmiotowości postępowania od bezzasadności żądania strony (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 1996, s. 464).

Umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego generalnie dotyczy sytuacji, gdy brak jest przedmiotu postępowania. Porusza to wyrok NSA z dnia 1 marca 1984 r. sygn. akt II SA 2085/83 (ONSA z 1984 r. nr 1, poz. 23). W niniejszych sprawach przedmiot postępowania jednak istnieje, a jest nim podatek dochodowy pobrany w latach 1992-1994, który w przekonaniu policjantów został pobrany niesłusznie, więc żądania jego zwrotu są uzasadnione. Tym samym spełnione są przesłanki pozwalające na rozstrzygnięcie sprawy co do jej istoty. Bezprzedmiotowość postępowania ze względu na brak jego przedmiotu można by stwierdzać w sytuacji, gdy podatnik zwraca się o zwrot podatku, który w rzeczywistości nie został pobrany.

W wyroku NSA z dnia 12 października 1987 r. sygn. akt IV SA 334/87 (Z. Janowicz, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa-Poznań 1995, s. 256) zawarto tezę, iż "nie znajduje uzasadnienia w przepisach k.p.a. wydanie decyzji o umorzeniu postępowania kończącej formalnie postępowanie w sprawie, w której strony są zainteresowane uzyskaniem decyzji merytorycznej po dokładnym ustaleniu okoliczności faktycznych". W konkretnej sprawie policjanci zgłaszają merytoryczne żądanie zwrotu pobranego w latach 1992-1994 podatku dochodowego.

Reasumując, bezzasadność żądań policjantów powinna zostać wykazana w decyzjach wydawanych na podstawie art. 207 ustawy - Ordynacja podatkowa, rozstrzygających sprawę zwrotu podatku dochodowego co do jej istoty. Decyzja o umorzeniu postępowania jako bezprzedmiotowego, w sytuacji gdy istniały podstawy do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, mogłaby zostać uznana za uchylanie się od merytorycznego załatwienia sprawy i naruszałaby interes strony.

Opublikowano: Biul.Skarb. 1998/3/2