PO 4/MS-722-564/93 - Zakres obowiązku podatkowego.

W związku z otrzymywanymi informacjami z urzędów kontroli skarbowej, iż polskie podmioty gospodarcze wypłacając osobom zagranicznym należności z tytułu zawartych umów leasingowych nie pobierają jako płatnicy zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat, Ministerstwo Finansów informuje i wyjaśnia co następuje.

Na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych... (Dz. U. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.) zagraniczne osoby prawne nie mające siedziby lub zarządu ma terytorium RP są podatnikami podatku dochodowego od przychodów osiąganych w Polsce z tytułu zawieranych z polskimi podmiotami gospodarczymi m.in. umów leasingu lub umów podobnych na podstawie których następuje oddanie w użytkowanie urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego z wyjątkiem gdy w wyniku tych umów następuje przeniesienie własności.

Powyższa konstatacja jest wynikiem unormowania, przyjętego w art. 21 powołanej ustawy, określającego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem dochodowym, obejmującego wszystkie tytuły zamieszczone pod wspólną nazwą "opłaty licencyjne", a stanowiącego przeniesienie na grunt prawa wewnętrznego postanowień art. 12 umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu dochodu i majątku.

Wobec tego, że przepis art. 21 ustawy ma ścisły związek z umowami międzynarodowymi przez budzące dotychczas wątpliwości "opłaty licencyjne" użyte w tym przepisie w odniesieniu do należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego uważa się zgodnie z komentarzem OECD, również opłaty z tytułu leasingu rozumianego jako wynajęcie lub wydzierżawienie takiego urządzenia na podstawie każdej umowy w tym i leasingu w wyniku której następuje oddanie przedmiotu w używanie a nie przeniesienie własności.

Do opłat licencyjnych nie zalicza się zatem rat leasingowych płaconych na podstawie umowy mającej charakter umowy sprzedaży na raty co ma miejsce, wtedy gdy przeniesienie własności następuje przed przystąpieniem do spłat lub równocześnie z I ratą.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów wymienionych w art. 21 tej ustawy osiąganych przez zagraniczne osoby nie mające w Polsce siedziby lub zarządu, są obowiązane, jako płatnicy, polskie podmioty gospodarcze dokonujące takich wypłat.

Nie potrącenie należnego podatku przez płatnika rodzi skutki przewidziane art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111 z późn. zm.).

Użyte w przepisach pojęcia mogły budzić wątpliwości co do ich znaczenia w świetle polskiego prawa cywilnego, wydaje się zatem uzasadnione w odniesieniu do należności licencyjnych wynikających z umów leasingowych już zrealizowanych ( zakończonych) od których nie potrącono podatku dochodowego i nie ma możliwości rozliczenia tego podatku z leasingodawcą przy czym płatnik udowodni, że podatnik zapłacił z tego tytułu podatek za granicą, by urzędy skarbowe na wniosek podatnika podejmowały decyzje, w trybie ustawy o zobowiązaniach podatkowych, o zaniechaniu poboru lub umorzeniu tego podatku.

Zwraca się ponadto uwagę iż do dnia 5 lipca 1993 r. tj. wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 z późn. zm.) umowy leasingu nie podlegały opłacie skarbowej jako umowy nie wymienione w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. nr 4 poz. 23 z późn. zm.).

Przypomina się, że o rodzaju umowy decyduje treść a nie nazwa. Dlatego też w przypadku powstania wątpliwości należałoby każdorazowo przeanalizować postanowienia umów w celu ustalenia czy zawierają one istotne warunki odróżniające je od umów nazwanych i wymienionych w ustawie o opłacie skarbowej.