PO 4/BA-722-1251/95 - Zakres obowiązku podatkowego.

Odpowiadając na pismo z dnia 12 grudnia 1995 r. Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.

W świetle danych zawartych w piśmie Spółki nie można zająć jednoznacznego stanowiska co do zasad opodatkowania dochodów uzyskanych w Polsce przez osoby zagraniczne.

W świetle polskich przepisów podatkowych (art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy jednak stwierdzić, że przepisom umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jako przepisom szczególnym, przysługuje w stosunku do normy polskiego prawa wewnętrznego pierwszeństwo - w myśl zasady "lex specialis derogat legi generali". Oznacza to zatem, iż zasada wskazana w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie w stosunkach z podmiotami mającymi siedzibę w państwach, z którymi Polska nie zawarła umów o unikaniu podwójnego opodatkowania; w przypadku zaś państw, z którymi takie umowy zawarto - gdy ich postanowienia nie rozstrzygają danej kwestii inaczej.

W sytuacji, gdy z państwem siedziby lub zarządu osoby zagranicznej została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy odwołać się do jej postanowień.

Pismo dotyczy sytuacji podatkowej Spółki International (...) Lt mającej siedzibę i zarejestrowanej w Irlandii. Spółka ta, jak wynika z pisma, jest udziałowcem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością; ponadto świadczy na terytorium Polski na rzecz spółek usługi w zakresie zarządzania, jednakże przedstawiona w piśmie problematyka jest sprecyzowana w sposób niejasny. W tej sytuacji nie jest możliwe udzielenie jednoznacznych wyjaśnień.

W dniu 22 grudnia 1995 r. weszła w życie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

W związku z powyższym udzielając odpowiedzi na pismo należy odwołać się do ww. umowy.

Zgodnie z art. 7 powyższej umowy zyski przedsiębiorstwa mającego siedzibę na terenie Irlandii mogą być opodatkowane tylko w tym państwie, tj. w Irlandii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie, tj. w Polsce, przez położony tam zakład.

Definicję pojęcia "zakład" określa art. 5 cyt. umowy. W rozumieniu umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą prowadzona jest całkowicie lub częściowo działalność gospodarcza, w szczególności: miejsce zarządzania, filię, biuro itp. Jeżeli zatem przedsiębiorstwo mając siedzibę w Irlandii prowadzi w Polsce działalność bezpośrednio ze swej siedziby, tzn. bez posiadania zakładu, to zyski takiego przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w Irlandii.

W takim przypadku przedstawicielstwo Firmy mającej siedzibę w Irlandii obowiązane jest uzyskać zezwolenie na wykonywanie działalności w Polsce. Zezwolenia są wydawane na wniosek zainteresowanych stron przez Ministerstwo Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Jeżeli zaś chodzi o kwestie związane z opodatkowaniem zakładu podatkiem dochodowym, to zakład podlega temu podatkowi na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku natomiast, jeżeli wypłaty należności przez spółkę polską na rzecz spółki irlandzkiej, będą mogły być zakwalifikowane do należności licencyjnych, o których mowa w art. 12 umowy, to należności licencyjne powstałe w Umawiającym się Państwie, tj. w Polsce i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się państwie - Irlandii mogą być opodatkowane zarówno w Irlandii, jak i w Polsce, zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi, lecz podatek pobrany w Polsce nie może przekroczyć 10 % kwoty brutto należności licencyjnych.

Do poboru podatku, jako płatnik uprawniona jest polska spółka wypłacająca te należności. Pobrany podatek - zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - powinien być wpłacony w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast w przypadku uzyskania dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych należy odwołać się do art. 10 cyt. wyżej umowy dotyczącej dywidend. Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności i obejmuje wszelki dochód lub udział w dochodzie, który według prawa podatkowego Państwa (tj. Polski), w którym spółka wypłacająca dywidendy, dochód lub dokonująca podziału zysków ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji. Określenie to odpowiada zawartemu w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) pojęciu dochodu z udziału w zyskach osób prawnych, tj. spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych.

Zgodnie z art. 10 umowy, dywidendy podlegają opodatkowaniu zarówno w państwie, w którym znajduje się siedziba Spółki wypłacającej dywidendy, jak i w państwie, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę odbiorca dywidendy, lecz jeśli odbiorca jest właścicielem dywidendy - to podatek nie może przekroczyć 15% kwoty brutto dywidendy.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 umowy, dywidendy wypłacone przez spółkę posiadającą siedzibę w Umawiającym się Państwie są zwolnione z podatku od dywidend w tym drugim Państwie, jeżeli właścicielem dywidend jest spółka, której siedziba znajduje się w drugim Umawiającym się Państwie i która posiada co najmniej 25% głosów w spółce wypłacającej dywidendy.