PO 4/AS-722-732/95 - Wierzytelności.

Odpowiadając na pismo z 27 czerwca br., nr DR/ZR1/95, Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia, iż stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) wartość zwróconych wierzytelności, na które utworzono rezerwy zaliczane uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychód banku także wówczas, gdy zwrot kwoty wierzytelności następuje w drodze jej sprzedaży.

A zatem cena uzyskana ze sprzedaży wierzytelności jest przychodem, z tym że w pozostałej części utworzonej uprzednio rezerwy, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na jej rozwiązanie, powinno nastąpić zmniejszenie tych kosztów o różnicę pomiędzy kwotą utworzonej rezerwy a ceną uzyskaną z tytułu sprzedaży wierzytelności.

Należy przy tym podkreślić, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu sprzedaży wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3 została zarachowana jako przychód należny.

Jeżeli zatem wierzytelność banku dotyczy udzielonego kredytu, strata poniesiona na jej sprzedaży nie jest kosztem uzyskania przychodu.