PO 4/AK-722-122/94 - Bonifikaty.

Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta.

Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisywania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć swoje odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie. Przychód należny w przypadku bonifikaty koryguje się analogicznie jak przy zwrocie towarów przez kontrahenta. W sytuacji opisanej w piśmie oraz z załączonej umowy wynika, że Spółka zobowiązuje się nieodpłatnie, bez określonej przyczyny, przekazać na rzecz kontrahenta 2 % kupionych przez niego towarów. Przypadku takiego nie można traktować jako bonifikatę (rabat rzeczowy), lecz jako nieodpłatne świadczenie rzeczowe. W tej sytuacji mają zastosowanie postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.