PO 4/AK-722-1152/95 - Wydatki na spłatę zobowiązań.

Odpowiadając na pismo z dnia 16.11.1995 r. Nr BEOS/ZA/480/95 Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę zobowiązań podatnika. W związku z powyższym w przypadku gdy Bank z tytułu zobowiązania związanego z umową rachunku bankowego, dokonuje spłaty tego zobowiązania w formie przekazania wierzycielowi wierzytelności Banku w stosunku do innego podmiotu, wartość przekazanej wierzytelności (tak nominalna jak i rynkowa) nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, chyba że wierzytelność ta zaliczona była uprzednio w Banku do przychodów należnych. W takim bowiem przypadku, różnica między wartością nominalną zobowiązania Spółki wobec wierzyciela, a wartością nominalną przekazanych w ramach spłaty tego zobowiązania wierzytelności, jest kosztem uzyskania przychodów, chyba że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lub 26 wspomnianej ustawy, podatnik (Bank) utworzył w ciężar kosztów rezerwę na uprawdopodobnioną nieściągalność tej wierzytelności lub odpisał ją jako nieściągalną.