PO 3-HS-722-300/94 - Rezerwy.

Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106 poz. 482) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw na pokrycie takich wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Uprawdopodobnienie nieściągalności określone zostało w art. 16 ust. 2 ww. ustawy, z którego wynika, że nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności, gdy:

1) dłużnik został postawiony w stan likwidacji lub upadłości,

2) na wniosek dłużnika wszczęte zostało postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków albo postępowanie układowe w rozumieniu przepisów prawa o postępowaniu układowym,

3) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu.

Wobec powyższego wierzytelność może być uznana za rezerwę, która na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi koszty uzyskania przychodów, gdy są spełnione jednocześnie dwa warunki, tj. wierzytelność została zaliczona do przychodów należnych oraz spełniony został przynajmniej jeden z trzech wymogów określonych w art. 16 ust. 2 ww. ustawy.

Zwraca się przy tym uwagę, że utworzenie rezerw, o których mowa w ww. art. 16 ust. 1 pkt 26, do kosztów uzyskania przychodów nie zwalnia wierzyciela z obowiązku dochodzenia swoich należności. Ewentualne koszty postępowania sądowego (komorniczego) są kosztami uzyskania przychodów - u wierzyciela w momencie ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.