PO 3-722-7/HS/96 - Rezerwy z należności.

W związku z pismem z dnia 28 grudnia 1995 r. znak: BDH/BR/1364/95 w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Jak wynika z opiniowanego pisma Bankowy Dom Handlowy spółka z o.o. nabył od Banku wierzytelności opiewające na nie spłacone kredyty i pożyczki - w celu ich windykacji od dłużników. W świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.) nominalna wartość nabytych wierzytelności nie stanowi należnego przychodu wpływającego na wysokość dochodu do opodatkowania, zaś wydatki BDH na zakup tych wierzytelności nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w momencie ich nabycia. Wierzytelności BDH nabyte od Banku nie są również w BDH wierzytelnościami z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek); BDH nie był bowiem kredytodawcą (pożyczkodawcą).

W tym stanie problem zaliczania do kosztów uzyskania przychodów rezerw na te wierzytelności należy rozpatrywać w świetle art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tymi przepisami kosztami uzyskania przychodów są rezerwy tworzone na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona i które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne. Warunki uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności określone zostały w art. 16 ust. 2a pkt 1 tej ustawy.

Skoro zatem zakupione przez Bankowy Dom Handlowy wierzytelności z tytułu kredytów i pożyczek nie były zaliczone do przychodów należnych - utworzone rezerwy na takie wierzytelności nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Wyjaśnia się także, że umorzenie wierzytelności w ramach postępowania układowego daje możliwość ich uznania, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy wierzytelności są uprzednio zaliczone do przychodów należnych.