PO 2/AS-0179-1782/98 - Wydatki osobiste a koszty uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 kwietnia 1998 r. Ministerstwo Finansów PO 2/AS-0179-1782/98 Wydatki osobiste a koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083), w związku z napływającymi zapytaniami dotyczącymi kwalifikacji wydatków poniesionych przez agentów lub doradców ubezpieczeniowych na zakup stroju służbowego, w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów podatkowych, uprzejmie wyjaśniam:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Użyty w tym przepisie zwrot "w celu" oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu.

Ponieważ pomiędzy powstaniem lub zwiększeniem uzyskiwanego przez agentów lub doradców ubezpieczeniowych przychodu a poniesieniem wydatków na zakup stroju służbowego (butów, koszuli, garnituru itp.) trudno dopatrzyć się takiego związku, brak jest podstawy do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez nich działalności.

Omawiane wydatki mają charakter wydatków typowo osobistych, a zatem nie można uznać ich za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanego na wstępie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez wpływu na powyższą zasadę pozostaje okoliczność, iż z umowy o współpracę, jaką agent lub doradca ubezpieczeniowy zawiera z agencją ubezpieczeniową, wynika obowiązek świadczenia pracy w takim stroju.

Powyższe stanowisko zgodne jest z dotychczasowym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku z dnia 22 marca 1995 r. SA/Bk 353/94 oraz wyrok NSA z dnia 29 listopada 1994 r. SA/Wr 1242/94).

Opublikowano: Biul.Skarb. 1998/2/7