PO-2/443/239/79/AC/2004 - Stawka 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Pytanie podatnika

Czy istnieje możliwość zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji posiadania następujących dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy: 1. kopia pierwotnego listu przewozowego opisującego trasę wysyłki 2. kopia faktury 3. specyfikacja towarów4.wydruk raportu zbiorczego za dany okres rozliczeniowy zawierający potwierdzenie dostarczenia towarów do odbiorcy.

Odpowiedź

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja artykułów wyposażenia wnętrz. Sprzedaż dokonywana jest na rzecz firmy X posługującej się holenderskim numerem identyfikacyjnym dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw w systemie transakcji trójstronnych. Towar jest dostarczany bezpośrednio do końcowego odbiorcy mającego swą siedzibę na terenie państwa członkowskiego innego niż Polska. Transport towaru jest organizowany przez firmę X. W przypadku małych ilości towarów holenderski kontrahent często wykorzystuje zbiorczy magazyn na terenie Polski, w którym towar jest konsolidowany od kilku dostawców, a następnie jednym transportem wysyłany do odbiorcy. W sytuacji, gdy taki schemat ma miejsce, pierwotnie wystawiony dokument przewozowy CMR zostaje zakończony w punkcie konsolidacyjnym, dalsze dokumenty powstają dla zbiorczego transportu towaru od kilku dostawców. Dla Spółki w tym momencie powstaje problem z otrzymaniem dokumentu przewozowego potwierdzającego otrzymanie towaru przez odbiorcę. Jednocześnie Spółka wystawia fakturę dla firmy X, umieszczając ją w systemie komputerowym. Informacja o fakturze transmitowana jest do systemu zbiorczego, po czym Spółka wysyła towar do odbiorcy. System komputerowy odbiorcy generuje automatyczny raport z rozładunku, który zostaje przesłany do systemu zbiorczego. Finalnie, system zbiorczy generuje automatycznie w cyklu miesięcznym listę otrzymanych przez odbiorców dostaw, która jest automatycznie przesyłana do Spółki. W całym tym cyklu system logistyczny firma X posługuje się dokumentacją elektroniczną.

Na tle takich okoliczności faktycznych Spółka formułuje stanowisko, że posiadanie 4 dokumentów wymienionych powyżej jest równoznaczne ze spełnieniem wymogów podanych w art. 42 ust. 3 ustawy i w efekcie umożliwia zastosowanie stawki podatku 0%. W szczególności kopia pierwotnego listu przewozowego opisującego trasę wysyłki i jednocześnie zawierająca potwierdzenie odbioru towaru przez przewoźnika powinna zostać uznana za dokument przewozowy, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Niemniej jednak, gdyby kopia listu przewozowego nie została uznana za taki dokument, to zdaniem Spółki istnieje możliwość posłużenia się innym, dodatkowym dokumentem, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy. Spółka stoi na stanowisku, że wydruk raportu zbiorczego za dany okres rozliczeniowy zawierający potwierdzenie dostarczenia towarów do odbiorcy stanowi dokument potwierdzający przyjęcie towarów przez nabywcę na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe w części dotyczącej stanowiska, że kopia pierwotnego listu przewozowego zawierająca potwierdzenie odbioru towaru przez przewoźnika jest dla Spółki dokumentem potwierdzającym wywiezienie towaru z terytorium kraju i dostarczenie ich nabywcy. W pozostałej części stanowisko jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 3, 4, 11, 12 i 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej uzasadnionej w następujący sposób.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, więc realizacja prawa podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do zastosowania stawki podatku VAT 0% uzależniona została przez ustawodawcę m.in. od posiadania określonych przepisami art. 42 ust. 3, 4 ustawy dowodów spełniających wyraźnie sformułowane wymogi. Stosownie do art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami - o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: 1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi); 2) kopia faktury dostawy; 3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku; 4) dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jak wynika z powyższych przepisów, brak jest uregulowań dotyczących formalnego wzoru dokumentu potwierdzającego przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawodawca określił jedynie to, że z dokumentu musi jednoznacznie wynikać, że nabywca odebrał towar na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska. Technika sporządzania dokumentu nie została określona przez ustawodawcę. Zatem dopuszczalny jest każdy dokument, z którego treści bezspornie wynika, iż nastąpiło przyjęcie towaru przez nabywcę na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Natomiast jeżeli w/w dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie (np. z powodu braków formalnych), dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium innego kraju Wspólnoty niż Polska to, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: 1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; 2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; 3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania. Z powyższego przepisu wynika, że katalog dokumentów potwierdzających wewnątrzwspólnotową dostawę jest katalogiem otwartym. Ma on jednak zastosowanie, gdy podatnik posiada wszystkie dokumenty określone w art. 42 ust. 3 ustawy - w przypadku, gdy przewóz towarów zlecany jest przewoźnikowi. Z analizy przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że o ile za dokument jednoznacznie potwierdzający dostarczenie towaru nabywcy nie można uznać pierwotnego listu przewozowego (potwierdza jedynie przekazanie towaru przewoźnikowi, nie potwierdza jego odbioru przez nabywcę, często też nie potwierdza nawet wywiezienia towaru poza terytorium kraju, a jedynie do magazynu konsolidacyjnego na terenie Polski), to za taki dokument można uznać, zdaniem organu podatkowego, raport generowany przez system COMPASS. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy nie spełnia warunku posiadania w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, wykazuje tę dostawę jako dostawę krajową, opodatkowaną stawką właściwą dla danego towaru w kraju. Jednocześnie, stosownie do art. 42 ust. 13 ustawy, otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, za okres w którym wykazał dostawę towarów. Reasumując, z przedstawionego stanu faktycznego i przytoczonych przepisów prawa wynika, że raport generowany przez system COMPASS łącznie z wymienionymi przez podatnika dokumentami, w myśl art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, spełniają warunki niezbędne do zastosowania stawki 0% przy dostawie wewnątrzwspólnotowej.