PO 2/2-10204/01662/95 - Pojęcie kosztu uzyskania przychodu.

Odpowiadając na pismo z 17 października 1995 r. dotyczące przychodów z najmu, Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje, iż podziela stanowisko Izby Skarbowej w K. zaprezentowane w piśmie z dnia 31 sierpnia 1995 r. znak IS I-1/825/518/95. Jednocześnie Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Przychody z najmu stanowią samoistne źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.). Dochodem z tego źródła stosownie do art. 9 ust. 2 tej ustawy jest nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W świetle art. 22 ust. 1 powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy. Użyty zwrot "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, iż nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika stanowią koszt uzyskania przychodu, tj. pomniejszają dochód do opodatkowania. Musi bowiem istnieć ścisły i bezpośredni związek między ich poniesieniem a powstaniem lub zwiększeniem przychodu.

W świetle powyższego w przypadku osiągania przychodów z najmu budynku (lokalu) mieszkalnego kosztami uzyskania są udokumentowane kwoty wydatkowane przez wynajmującego w związku z utrzymaniem przedmiotu najmu, np. na korzystanie z obsługi prawnej, remonty, administrację budynku, odpisy amortyzacyjne od budynku mieszkalnego przeznaczonego na wynajem.

Poniesionych wydatków związanych z przejazdami z USA do miejsca położenia nieruchomości położonej w miejscu stałego zamieszkania podatnika nie można uznać za wydatki bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodu, gdyż jako takie nie warunkują osiągnięcia (zwiększenia) przychodu z tego źródła.