PO-024-26/00 - Zasady identyfikacji lokali i pomieszczeń przynależnych na dokumentach geodezyjnych.

Dot. wątpliwości w stosowaniu art. 2 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388; z 1997 r. Nr 106, poz. 682; z 2000 r. Nr 12, poz. 136 oraz Nr 29, poz. 355).

Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w piśmie z dnia 30 maja 2000 r. PO-024-26/00 zajął w tej mierze następujące stanowisko:

"1.Zgodnie z art. 2 ust. 5 i 6 ww. ustawy, lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie odpowiednich kondygnacji budynku.

Przepis ten, przede wszystkim, ma na celu umożliwienie zidentyfikowania i zlokalizowania określonego lokalu, jak również potwierdzenie jego niektórych cech, niezbędnych do uznania lokalu za samodzielny lokal mieszkalny.

W ocenie Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wymogi powyższego przepisu zostaną spełnione również, jeżeli zaznaczeń dokona się na odpowiednim fragmencie rzutu kondygnacji budynku.

2.Jeżeli pomieszczenia przynależne położone są poza budynkiem, zaznacza się je na wyrysie z operatu ewidencyjnego, o którym mowa w art. 24 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 z późn. zm.), czyli na dokumencie zwanym "opis i mapa" nieruchomości.

Ze względu na to, że w niektórych przypadkach w skład operatu ewidencyjnego wchodzi również mapa zasadnicza zawierająca warstwę ewidencyjną, powyższy wymóg można uznać za spełniony, jeżeli zaznaczeń dokona się na wyrysie z takiej mapy".