PL-LM/834/61/GKW/08/PK3/322

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów, z urzędu, zmienia interpretację indywidualną wydaną dnia 2 października 2007 r. znak: IPPB2/436-57/07-3/SP przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), dotyczącą interpretacji przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm), zwanej dalej "ustawą", w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, nabytego w drodze spadku prawa do rekompensaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Minister Finansów stwierdza, iż stanowisko zawarte we wniosku

o interpretację indywidualną Pani (...) z dnia 29 sierpnia 2007 r. dotyczące podatku od spadków i darowizn - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2007 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie stosowania przepisów ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy- Mokotowa z dnia 23.11. 2000 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z synem prawo do spadku po zmarłym 31 lipca 2000 r. mężu. W marcu 2001 r. Wnioskodawczyni dopełniła wszelkich formalności w Urzędzie Skarbowym Warszawa - Mokotów, uiszczając należny podatek. Do masy spadkowej wchodziło mieszkanie własnościowe, samochód oraz pieniądze pozostające na koncie w banku. Zgodnie z ustawą o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej spadkobiercom przysługuje prawo do ekwiwalentu za tzw. "mienie zabużańskie". Świadczenie pieniężne miało być zrealizowane na przełomie III i IV kwartału 2007 r. na konto Wnioskodawczyni w (...). Wnioskodawczyni posiada zaświadczenie od wojewody potwierdzające prawo do rekompensaty.

W oparciu o powyższe zdarzenie przyszłe zadano następujące pytania:

Czy rekompensata, którą będzie jako płatnik realizował (...) na konto Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Czy w związku z otrzymaniem tej rekompensaty wystąpi obowiązek zgłoszenia tego faktu w urzędzie skarbowym. Jeżeli tak to na jakim wzorze i w jakim terminie.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Rekompensata za "mienie zabużańskie" nie wchodzi do masy spadkowej i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni powołała się na wyjaśnienia Ministerstwa Finansów, zawarte w piśmie z dnia 8 kwietnia 2004 r., nr LK-173/LM/MB/04.

W interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2007 r. znak: IPPB2/436-57/07-3/SP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż w myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne tytułem dziedziczenia własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 17a ww. ustawy podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie rekompensata za "mienie zabużańskie" nie wchodzi w skład masy spadkowej, więc nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego.

Minister Finansów po dokonaniu analizy sprawy stwierdza co następuje.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 31 lipca 2000 r. Wnioskodawczyni nabyła rzeczy i prawa majątkowe należące do spadku po zmarłym mężu. W dniu 23 listopada 2000 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa wydał postanowienie stwierdzające nabycie spadku. W marcu 2001 r. Wnioskodawczyni dopełniła wszelkich formalności (złożyła zeznanie podatkowe i uiściła należny podatek od spadków i darowizn) w Urzędzie Skarbowym Warszawa - Mokotów. Do masy spadkowej wchodziło mieszkanie własnościowe, samochód oraz pieniądze znajdujące się na koncie w banku. Wnioskodawczyni nie zgłosiła przysługującego jej prawa do rekompensaty za tzw. "mienie zabużańskie".

Jeżeli Wnioskodawczyni, będąc osobą uprawnioną, nie zrealizowała w całości, nabytego w drodze dziedziczenia, prawa do zadośćuczynienia za mienie pozostawione za granicą przez zmarłego męża Wnioskodawczyni (tzw. "mienie zabużańskie") na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 216, poz. 2603 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczeniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39 z późn. zm.) i skorzysta z prawa do rekompensaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z późn. zm.), to nabycie tego prawa tytułem dziedziczenia na podstawie przepisów ww. ustawy wchodzi w skład masy spadkowej i podlega podatkowi od spadków i darowizn na podstawie przepisów ustawy, jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy nabycie tego prawa zwolnione jest z podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji, iż prawo do rekompensaty za mienie zabużańskie nie wchodzi w skład masy spadkowej jest nieprawidłowe. Należy natomiast zgodzić się z Dyrektorem Izby Skarbowej w Warszawie, iż przepisy ustawy nie nakładają na Wnioskodawczynię obowiązku złożenia zeznania podatkowego Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w związku z nabyciem tego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) stronie służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia doręczenia interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa.

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.