PK4/8012/326/GWR/13/2014/RD-69734

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia interpretację indywidualną z dnia 19 sierpnia 2013 r. znak: IPTPB2/415-402/13-2/AKr wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w imieniu Ministra Finansów dla Wnioskodawcy w ten sposób, iż stwierdza, że:

Wnioskodawca w dniu 5 czerwca 2013 r. złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2009 r. ojciec Wnioskodawcy zamieszkały w P. przy ul. W., na działce w miejscowości W., rozpoczął budowę budynku mieszkalnego na podstawie decyzji z dnia 24 lipca 2009 r. Pozwolenie na budowę oraz faktury były wystawione na ojca Wnioskodawcy. Ww. inwestycja jest tylko w części zakończona i będzie kontynuowana. W 2010 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł. Jedynym spadkobiercą został Wnioskodawca. Potwierdza to akt notarialny z dnia 18 marca 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spadkobierca może złożyć deklarację VZM-1 i dołączyć faktury wystawione na spadkodawcę, czyli na zmarłego ojca Wnioskodawcy i otrzymać zwrot części wydatków.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z realizacją inwestycji nie są związane z inwestorem tylko z inwestycją. W Jego ocenie wydatki związane z budową budynku mieszkalnego (inwestycją) powinny być możliwe do uwzględnienia również przez spadkobiercę.

Stosownie do przepisu art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny przez spadkobranie należy rozumieć przejęcie praw i obowiązków zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Natomiast w myśl art. 7 ww. ustawy w sprawach nieuregulowanych w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

Artykuł 97 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis ten stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego (art. 97 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Według Wnioskodawcy, odpowiednie stosowanie tego przepisu oznacza, że dotyczyć on będzie także publicznoprawnych praw i obowiązków wynikających z ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone w wyrokach WSA w Łodzi z 1 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 156/10 oraz NSA z 20 września 2011 r. sygn. akt I FSK 1370/10, jak również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 lutego 2012 r. ILPB2/415-988/09/12-S/ES.

Wnioskodawca stwierdza również, że w powyższej sprawie nie toczy się postępowanie.

W interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2013 r. znak: IPTPB2/415-402/13-2/AKr, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznano za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważa co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Powyższy przepis nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić taką interpretację w dowolnym czasie.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową lub remontem budynku mieszkalnego lub jego części, w okresie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku z dnia 5 czerwca 2013 r. stanie faktycznym, regulowała ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.).

Z dniem 1 stycznia 2014 r. ww. ustawa straciła moc na podstawie art. 38 w związku z art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.). Natomiast zasady zwrotu wydatków poniesionych przed wejściem w życie nowej ustawy określa art. 32 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Zgodnie z tym przepisem osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (art. 3 ust. 3 ww. ustawy). Ponadto zwrot dotyczy jedynie wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z kolei w myśl art. 4 ust. 5 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

Zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, o czym stanowi art. 5 ust. 1 tej ustawy.

Przepisy ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nie regulują kwestii związanych z następstwem prawnym spadkobierców osób fizycznych, które złożyły wniosek o zwrot wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, czy też były uprawnione do złożenia takiego wniosku.

Na mocy art. 7 ww. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w tej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Oznacza to, że do następstwa prawnego spadkobierców osób fizycznych, które poniosły wydatki związane z budownictwem mieszkaniowym powinny mieć odpowiednie zastosowanie przepisy art. 97-105 Ordynacji podatkowej. Odpowiednie stosowanie tych przepisów oznacza, iż dotyczyć ono będzie także publicznoprawnych praw i obowiązków wynikających z ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 97 § 1 powołanej ustawy, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis ten stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego (art. 97 § 4 Ordynacji podatkowej).

Z powyższego wynika, że w oparciu o przepis art. 97 § 1 w zw. z art. 97 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa spadkobierca osoby, która poniosła wydatki wskazane w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, przejmuje także - odpowiednio - majątkowe prawa spadkodawcy, a więc także prawo zwrotu części wydatków dokonywanego na podstawie powołanej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Uprawnienia spadkodawcy do otrzymania kwoty zwrotu nie można ograniczać do sytuacji, gdy stosowny wniosek w tym przedmiocie został złożony przez spadkodawcę. Skoro bowiem sytuacja prawna spadkodawcy jest jasno w podanym zakresie określona w przepisach ustawy - Ordynacja podatkowa, a złożenie wniosku o zwrot powoduje jedynie realizację istniejącego uprawnienia, to prawo uzyskania zwrotu przechodzi na spadkobiercę niezależnie od tego, czy wniosek został złożony przez spadkodawcę, czy uczyni to dopiero spadkobierca.

Spadkobiercą podatnika, o którym mowa w Ordynacji podatkowej, jest spadkobierca w rozumieniu cywilistycznym. W art. 1025 § 2 Kodeksu cywilnego ustanowiono domniemanie, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą. Z powyższej regulacji wynika, że krąg osób będących spadkobiercami podatnika ustala się na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub aktu poświadczenia dziedziczenia. Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe (art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej).

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy jako spadkobiercy przysługuje prawo ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które poniósł jego zmarły ojciec - spadkodawca na podstawie wystawionych na niego faktur. Spadkobierca może otrzymać zwrot części wydatków poniesionych w związku z budownictwem mieszkaniowym, po złożeniu wniosku i dołączeniu faktur potwierdzających poniesienie tych wydatków przez spadkodawcę. Podkreślić przy tym należy, że sama czynność złożenia wniosku o dokonanie zwrotu części wydatków nie powoduje powstania prawa do zwrotu. Złożenie wniosku jest konieczne dla zidentyfikowania podmiotu domagającego się zwrotu i zweryfikowania, czy spełnia on warunki przewidziane w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Zwraca się bowiem uwagę, że adresatami ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym ustawy są konsumenci, nie zaś osoby występujące w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Zaprezentowany powyżej pogląd znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie sądowo administracyjnym (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 1 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 156/10; wyrok NSA z dnia 20 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1370/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2008 r., sygn akt I SA/Po 1228/08).

Niniejsza zmieniona Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.