PIII/2/443-22/05 - Zasady opodatkowania usług turystyki.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 lutego 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 16 lutego 2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 9 kwietnia 2005 r. (data wpływu 11 kwietnia 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie obowiązku stosowania szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług turystyki tj. przyjmowania jako podstawy opodatkowania kwoty marży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

STAN FAKTYCZNY W SPRAWIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy na bazie wydzierżawionego ośrodka wczasowego usługi gastronomiczne, noclegowe oraz czasami łącznie usługi noclegowe wraz z gastronomicznymi. Nabywcami usług zakwaterowania i wyżywienia są organizatorzy wypoczynku dla dzieci oraz osób dorosłych. Usługi te świadczone są również na rzecz odbiorców indywidualnych. Ww. usługi mieszczą się grupowaniu PKWiU 55.30 - "usługi gastronomiczne" oraz 55.2 - "usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania" i opodatkowane są na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. c) oraz załącznika nr 3 poz. 140 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stawką podatku w wysokości 7%.

Spółka podjęła również działania w zakresie kompleksowej organizacji kolonii dla dzieci w czasie wakacji oraz tzw. "zielonych szkół" w okresie pobierania nauki szkolnej, zapewniając zakwaterowanie, wyżywienie, transport, ubezpieczenie, opiekę pedagogiczną i lekarską, wycieczki w ramach turnusów itp. Przygotowywana jest również oferta wczasów stacjonarnych dla dorosłych.

ZAPYTANIE I STANOWISKO PODATNIKA

Czy będąc organizatorem kolonii, "zielonych szkół" i wczasów dla dorosłych Spółka zobligowana jest do stosowania szczególnych procedur określonych w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (system opodatkowania marży), czy też ma możliwość opodatkowywania świadczonych przez siebie usług na zasadach ogólnych, bez względu na to czy Spółka sama świadczy wszystkie usługi cząstkowe, składające się na kompleksową usługę, czy część z nich zakupuje od innych podmiotów, tzn. określając obrót zgodnie z art. 29 (z wyłączeniem procedur określonych w art. 119) i z prawem do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem podatnika, świadczenie ww. usług opodatkowane jest na zasadach ogólnych, a żaden przepis ustawy nie obliguje do stosowania procedur szczególnych. Jest to uprawnienie, z którego Spółka może skorzystać przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

INFORMACJA O ZAKRESIE STOSOWANIA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO I STANOWISKO TUT. ORGANU PODATKOWEGO

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku z zastrzeżeniem ust. 5 (tj. usług wykonywanych we własnym zakresie). Zgodnie z ust. 2 wymienionego artykułu przez pojęcie marży należy rozumieć różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

W sytuacji, gdy podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty wykonuje część świadczeń w ramach tej usługi we własnym zakresie (tzw. usługi własne) odrębnie ustala podstawę opodatkowania dla usług własnych, dla których zastosowanie ma art. 29 omawianej ustawy i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, gdzie zastosowanie mają zasady stosowania marży. W takiej sytuacji podatnik jest obowiązany wykazać w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne, w myśl art. 119 ust. 6 powołanego wyżej przepisu.

Zatem usługi świadczone we własnym zakresie podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a podatnik w tej części może dokonać odliczenia podatku naliczonego, gdy on wystąpi, natomiast w przypadku usług dla bezpośredniej korzyści turysty nabywanych od innych podatników podstawą opodatkowania jest marża, a podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług).

Reasumując, odnosząc się do zapytania podatnika należy stwierdzić, iż przedstawiony sposób opodatkowania usług turystycznych jest obowiązkowy jedynie przy spełnieniu przez podatnika warunków określonych w ww. art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług i nie ma zastosowania do świadczonych przez podatnika we własnym zakresie usług gastronomicznych i noclegowych. Wynika to z regulacji art. 119 powołanej na wstępie ustawy. Unormowania te nie zawierają prawa wyboru podatnika do zasad opodatkowania usług turystyki. Powołany przez podatnika art. 88 ust. 1 pkt 4a cytowanej wyżej ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119 wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie, nie upoważnia do odstępstw od regulacji zawartej w art. 119, przewiduje jedynie przypadki wyłączenia stosowania obniżenia podatku.

Uwzględniając powyższe należy uznać, iż stanowisko podatnika przedstawione w wystąpieniu z dnia 14 lutego 2005 r. jest nieprawidłowe.