PII/423-15/05 - VAT naliczony niepodlegający odliczeniu.

"(...) W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wskazuje, iż użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej w dniu 1 czerwca 2004 r.

Zgodnie z obowiązującymi w tym czasie przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka dokonywała odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT za użytkowanie samochodu, do łącznej kwoty w wysokości 5.000,00 zł. Pozostałą część podatku naliczonego Spółka księgowała w koszty uzyskania przychodów.

Wniosek Spółki dotyczy ustalenia, czy prawidłowym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, kwot podatku od towarów i usług naliczonego, wykazanego na fakturach dokumentujących użytkowanie samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o które Spółce nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego.

Spółka stoi na stanowisku, iż zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tej części naliczonego podatku od towarów i usług, o którą nie przysługuje jej prawo do obniżenia należnego podatku od towarów i usług, jest słuszne i zależy nie tylko od faktu, że naliczony podatek nie podlega odliczeniu na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, ale również od faktu, że wydatek (opłata za używanie samochodu na podstawie umowy leasingu operacyjnego), przy którym naliczony został ten podatek, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi koszt uzyskania przychodu, bowiem został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

Strona, celem uzasadnienia swego stanowiska w tej kwestii, powołuje się na przepisy art. 86 ust. 3, 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzając, iż w przepisach tych został literalnie zdefiniowany podatek naliczony, związany z fakturami dotyczącymi nabycia, najmu, leasingu i dzierżawy samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów samochodowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny tut. organ stwierdza jak niżej.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) cytowanej wyżej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony (...) w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. (...)

Ustawodawca normując zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, co do zasady wykluczył podatek naliczony z kosztów uzyskania przychodów. W określonych jednak okolicznościach, wskazanych w wyżej cytowanym przepisie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zezwolił na obciążenie kosztów uzyskania przychodów podatkiem naliczonym, w tej części w której stosownie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje obniżenie lub zwrot różnicy tego podatku.

Powyższe oznacza, iż uznanie za koszt uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, może nastąpić w każdym przypadku, gdy regulacje ustawy o podatku od towarów i usług nie dają podstawy do odliczenia od podatku należnego.

Zgodnie z przepisem art. 16g ust. 1 pkt 1 w. cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia.

Natomiast ust. 3 art. 16g w. cyt. ustawy stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy (...) pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. (...)

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r., w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Zgodnie z pkt 5 Postanowień Ogólnych do warunków umowy leasingu operacyjnego z dnia 1 czerwca 2004 r., prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości sprzętu, w rozumieniu przepisów podatkowych, przysługuje leasingodawcy.

W związku z powyższym, samochód będący przedmiotem ww. umowy leasingu, nie jest środkiem trwałym Spółki, jako leasingobiorcy. Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, tym samym może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę naliczonego podatku od towarów i usług, w tej części, która nie podlega odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług - zgodnie z cyt. art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r."