PG-2-415-2/05 - Zaksięgowanie w koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez podatnika.

Pytanie podatnika

W jaki sposób należy zaksięgować w koszty uzyskania przychodu wydatki poniesione w 2005 r., a dotyczące 2004 r. w przypadku gdy podatnik zakłada księgi rachunkowe w miejsce podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzonej wcześnie metodą kasową.

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 stycznia 2005 r. (wpływ do Urzędu 10 stycznia 2005 r.), postanawiam uznać stanowisko zawarte we wniosku za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 stycznia 2005 r. wystąpił Pan z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W 2004 r. prowadził Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów rozliczał Pan według zasady kasowej wynikającej z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast z dniem 1 stycznia 2005 r. zaprowadził Pan księgi rachunkowe. Koszty uzyskania przychodów rozlicza Pan według zasady memoriałowej, na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana zdaniem koszt wynagrodzeń zatrudnionych pracowników wypłaconych w miesiącu styczniu 2005 r. za miesiąc grudzień 2004 r. należy zaewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2004.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w przepisie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, potrącane są w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów potrącane są tylko w tym roku, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe, w tym wypadku są one potrącalne w roku, którym zostały poniesione. W myśl postanowień art. 22 ust. 6 ustawy, powyższa zasada ma również zastosowanie do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Z uwagi na fakt, że zmiana prowadzonych ksiąg uniemożliwia zaksięgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pozostałych wydatków księgowanych metodą kasową, które na potrzeby rozliczenia 2004 r. potraktowane zostałyby incydentalnie na zasadzie memoriału uznać należy, że okoliczność ta wyczerpuje znamiona zastosowania normy prawnej art. 22 ust. 5 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wedle której jeżeli zarachowanie kosztu nie jest możliwe, jest on potrącalny w roku, w którym został poniesiony.

Tak więc koszt wynagrodzeń wypłaconych w miesiącu styczniu 2005 r. za miesiąc grudzień 2004 r. winien być zaewidencjonowany w momencie wypłaty tj. w miesiącu styczniu 2005 r.

Powyższej odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień udzielenia odpowiedzi. Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest dla Pana wiążąca. Interpretacja ta jest jednak wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji o czym stanowi art. 14b § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 cyt. wyżej ustawy Ordynacja podatkowa powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.