PF-II-41171/INT/9/HA/06 - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia pieniężnego z tytułu wypadku przy pracy, przyznanego przez organ ubezpieczeń w Niemczech.

Pytanie podatnika

Dotyczy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia pieniężnego z tytułu wypadku przy pracy, przyznanego przez organ ubezpieczeń w Niemczech.

Na podstawie art. 14b § 5 oraz art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 20 czerwca 2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku z dnia 09 czerwca 2006 r. Nr PDF-III-415/10/06 dotyczące interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia pieniężnego z tytułu wypadku przy pracy, przyznanego przez organ ubezpieczeń w Niemczech - utrzymuje zaskarżone postanowienie w mocy.

Pismem z dnia 13 marca 2006 r. zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku z wnioskiem o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż - w związku z doznanym wypadkiem przy pracy w Niemczech - branżowa organizacja przedsiębiorstw, działająca jako zakład ubezpieczeń w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków przy pracy (Landwirtschaftliche Sozialversicherung Hessen......................) przyznała Pani z tytułu niezdolności do pracy świadczenie pieniężne w wysokości 3.699,80 Euro.

Przedmiotowe świadczenie zrealizowane zostało za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Biura Rent Zagranicznych w Warszawie na druku zlecenie dewizowe (renta). W złożonym wniosku wskazała Pani, iż w związku z faktem, że ubezpieczyciel niemiecki zajmuje się wyłącznie odszkodowaniami z tytułu wypadków przy pracy i niezdolnością z tegoż tytułu zostało Pani wypłacone odszkodowanie.

W związku z powyższym zwróciła się o wyjaśnienie czy od wyżej wymienionego dochodu uzyskanego z Niemiec winna zapłacić w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z przedstawionym przez Panią stanowiskiem dochód ten podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 09 czerwca 2006 r. Nr PDF-III-415/10/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku udzielił interpretacji przepisów prawa podatkowego, w której uznał, iż stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Stwierdził bowiem, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa tj. art. 22 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowana w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) otrzymywane przez Panią świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadzie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Kwestionując wydane rozstrzygnięcie pismem z dnia 20 czerwca 2006 r. wniosła Pani zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu zarzucając, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku wydając przedmiotowe postanowienie błędnie uznał, że wypłacone przez niemieckiego ubezpieczyciela świadczenie pieniężne nie jest odszkodowaniem w związku z czym nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołała przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 199 poz. 1673) zgodnie z którym, ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Twierdzi również, iż jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy korzysta ze zwolnienia podatkowego, jeżeli zostało wypłacone na postawie wyżej wskazanej ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Rozpatrując zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym art. 4a przedmiotowej ustawy stanowi, iż powyższą zasadę należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W niniejszej sprawie będzie to umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie w dniu 14 maja 2003 roku (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r.)

Stosownie do uregulowań tejże umowy zawartych w art. 22, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce), bez względu na to, gdzie są osiągnięte, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż świadczenie pieniężne otrzymane z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej - jako nie wymienione w artykułach poprzednich - wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce - jak słusznie wskazał Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku - podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wysokość opodatkowania oraz zasady uiszczania podatku dochodowego od uzyskanego przez Panią dochodu uregulowane zostały w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przyznane świadczenie pieniężne na podstawie przepisów prawa niemieckiego, nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w przepisach art. w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 11 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wypłacone świadczenie pieniężne - jak wynika z przedłożonych dokumentów - nie jest przychodem ze stosunku pracy, rentą czy odszkodowaniem wobec czego stanowić będzie przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak też zakwalifikował uzyskane przez Panią przychody płatnik tj. Bank......... S.A. w sporządzonej informacji PIT-11 za rok 2005 r.

Odnosząc się do zawartego w zażaleniu twierdzenia, iż wypłacone przez niemieckiego ubezpieczyciela świadczenie pieniężne jest odszkodowaniem podlegającym zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tut. organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są: otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw (...).Wobec powyższego uzyskane przez Panią - na podstawie przepisów prawa niemieckiego - świadczenie pieniężne z tytułu wypadku przy pracy nie podlega w Polsce zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tychże powodów zawarty w zażaleniu zarzut nie może zostać uwzględniony.

W opisanym stanie faktycznym i prawnym sprawy, należy stwierdzić, iż prawidłowe jest zaskarżone postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji, stąd orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem tut. organu w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.