PF/415-97/PŁ III/05 - Certyfikat rezydencji podatkowej.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez XXX dnia 7 czerwca 2005 r. (uzupełnionego dnia 12 lipca 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie spełniania wymogów Certyfikatu Rezydencji

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

XXX w marcu 2005 r. zawarło umowę z obywatelem francuskim, będącym osoba fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, na podstawie której będzie wypłacać wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz spółki.

Płatnik wystąpił do tut. organu podatkowego z zapytaniem, czy złożony przez obywatela francuskiego, dokument spełnia wymogi certyfikatu rezydencji.

Zdaniem płatnika, powyższy dokument należy uznać za certyfikat rezydencji, ponieważ zawiera dane identyfikacyjne urzędu oraz podatnika wraz z jego miejscem zamieszkania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne nie mające w Polsce miejsca zamieszkania wynikają z art. 29 ust. 1 powyższej ustawy.

W myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy, zasady opodatkowania określone w art. 29 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Jednakże zastosowanie opodatkowania wynikającego z właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym dalej "certyfikatem rezydencji".

Certyfikat rezydencji jest zatem zaświadczeniem wydawanym przez organ administracji podatkowej właściwy dla odbiorcy należności, z treści którego musi jednoznacznie wynikać miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika oraz musi być oznaczony organ podatkowy, przez który certyfikat został wydany. Tylko aktualny na dzień wypłaty oryginał certyfikatu daje uprawnienie do zastosowania opodatkowania wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia z podatku.

Załączona do wniosku kserokopia dokumentu francuskiego jest zgodna z okazanym przez płatnika oryginałem lecz stanowi ona część dokumentu, który zgodnie z uwierzytelnionym tłumaczeniem z języka francuskiego stanowi "informację o uiszczeniu podatku" nie zaś potwierdzenie adresu zamieszkania dla celów podatkowych. Ponadto dokument ten nie zawiera daty sporządzenia oraz odpowiedniego potwierdzenia, że został wydany przez francuski organ podatkowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie można jednoznacznie stwierdzić, że w/w dokument został wystawiony przez właściwy organ podatkowy oraz czego dotyczy, w związku z tym uznano stanowisko przedstawione przez stronę za nieprawidłowe.