PDPD/423-37/169131/05 - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwróconych pracownikom wydatków związanych z odbyciem podróży służbowej, wykorzystaniem samochodu prywatnego dla celów zakładu pracy w jazdach lokalnych oraz zakupem okularów niezbędnych do pracy przy komputerze.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Firmy XXX przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2005 r. (data wpływu do Urzędu 9 listopada 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwróconych pracownikom wydatków związanych z odbyciem podróży służbowej, wykorzystaniem samochodu prywatnego dla celów zakładu pracy w jazdach lokalnych oraz zakupem okularów niezbędnych do pracy przy komputerze - jest nieprawidłowe

W dniu 9 listopada 2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Firma XXX zwraca pracownikom poniesione przez nich wydatki związane z:

Zdaniem Podatnika, jest to wyłącznie zwrot poniesionych przez pracowników wydatków, w związku z powyższym, przy ustalaniu momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów, nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nakazujący wyłączenie z kosztów uzyskania niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają wszelkie koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskaniem przychodu, w tym ponoszone na rzecz pracowników, z wyjątkiem tych, które zostały określone w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Więc jeżeli podróż odbywana przez pracownika ma związek z prowadzoną przez jego pracodawcę działalnością gospodarczą, to należności wypłacone pracownikowi jako zwrot kosztów tej podróży stanowią u pracodawcy koszt uzyskania przychodu w wysokości dopuszczonej Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.

Odnośnie zwrotu kosztów przejazdów zastosowanie ma art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. b) ww. ustawy zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodu uznaje się wydatki ponoszone na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów w celu odbycia podróży służbowej (jazdy lokalne) - w wysokości nieprzekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zgodnie z § 8 ust 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), wydanego na podstawie art. 237 § 1 Kodeksu Pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Zwrot wydatków poniesionych przez pracowników na zakup okularów niezbędnych do pracy przy komputerze, stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu

Wypłacone należności, związane ze zwrotem kosztów poniesionych przez pracowników w związku z odbyciem podróży służbowej, używania prywatnego samochodu do celów zakładu pracy w jazdach lokalnych i zakupem okularów niezbędnych do pracy przy komputerze stanowią dla pracownika - zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychody ze stosunku pracy. W związku z powyższym przy ustalaniu momentu zaliczenia ww. należności do kosztów uzyskania przychodów, znajduje zastosowanie przepis

Artykuł 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu niewypłacone, niedokonane lub niepostawione do dyspozycji wypłaty oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 (...) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.