PDP-423/2-/1/06 - Wypłata świadczeń urlopowych jako koszt podatkowy spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 marca 2006 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu PDP-423/2-/1/06 Wypłata świadczeń urlopowych jako koszt podatkowy spółki.

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 § 1 art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 stycznia 2006 r. (bez numeru) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika - stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Spółkę w kwestii zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wypłaconych świadczeń urlopowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja Podatkowa udziela pisemnej interpretacji na wniosek podatnika, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Składając wniosek, podatnik, jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej).

Pismem z dnia 18 stycznia 2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie informacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pismem z dnia 18 stycznia 2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie informacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę:

Spółka zatrudnia ok.38 osób i zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) Spółka tworzyła fundusz świadczeń socjalnych. Zgodnie z art. 4 ust. 1 tejże ustawy fundusz ten nie musi być w ogóle tworzony. Podatnik zwraca się z zapytaniem czy rezygnując z tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i wypłacając w to miejsce świadczenia urlopowe zgodnie z art. 3 ust. 3b ustawy o ZFŚS, ma możliwość zaliczenia tych świadczeń urlopowych w koszty uzyskania przychodu. Zapis o wypłacaniu świadczenia urlopowego ujęty został w regulaminie wynagradzania.

Pytanie Spółki

- czy rezygnując z tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i wypłacając w to miejsce świadczenia urlopowe zgodnie z art. 3 ust. 3b ustawy o zfśs, Spółka ma możliwość zaliczenia tych świadczeń urlopowych w koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółki:

- zdaniem Spółki świadczenie urlopowe stanowi koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.

Stanowisko organu podatkowego:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Świadczenia urlopowe zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) mogą wypłacać pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeżeli nie utworzyli oni Funduszu.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż zatrudnia ona powyżej 20 pracowników (38 osób) a więc nie spełnia warunku do zastosowania art. 3 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Pracodawcy, do których nie ma zastosowania wymieniony wyżej art. 3 ust. 3 (z wyjątkiem sfery budżetowej) stosownie do art. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych mogą dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz lub rezygnować z tworzenia Funduszu. Jednakże regulacja powołanego art. 4 nie zawiera możliwości wypłaty świadczeń urlopowych przez pracodawców rezygnujących z tworzenia Funduszu.

Zatem rezygnując z tworzenia Funduszu i wypłacając w to miejsce świadczenia urlopowe (a podstawą prawną wypłaty tych świadczeń w przypadku Spółki nie są przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych), poniesione wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że niniejsza interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania,

- nie jest wiążąca dla podatnika wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 § 2, art. 220 i 223 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego.

Zażalenie winno zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl