PDP/423-16/05 - Odprawy pracownicze jako koszt podatkowy.

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Cieszynie stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2005 r., który wpłynął w dniu 04.10.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, a mianowicie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpraw pracowniczych - jest prawidłowe.

W dniu 04.10.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Cieszynie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Pytanie: Pismem z dnia 29.09.2005 r. wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy ponoszone koszty odpraw pracowniczych stanowią w całości koszty uzyskania przychodów spółki, czy tylko do wysokości wynikającej z przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę: W ramach przeprowadzanego procesu restrukturyzacji spółka redukuje zatrudnienie, dokonując zwolnień pracowników z przyczyn ich niedotyczących. Koszty z tytułu wypłaty dla zwolnionych pracowników obejmują koszty wynikające bezpośrednio z przepisów prawa pracy, jak i dodatkowe świadczenia niewynikające bezpośrednio z przepisów prawa pracy. Warunki wypłaty tych dodatkowych świadczeń oraz ich wysokość zostają określone w indywidualnych porozumieniach spisywanych z poszczególnymi pracownikami. Ponadto spółka zobowiązana jest do wywiązywania się z zawartego porozumienia w kwestii pakietu socjalnego pomiędzy związkami zawodowymi i spółką. Z porozumienia tego wynika, że zwolnienia pracowników przebiegają dwutorowo:

1)w przypadku uzyskania zgody pracownika na rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron z dniem podpisania porozumienia - warunki dodatkowych świadczeń oraz ich wysokość ustalana jest w indywidualnych porozumieniach zawieranych z poszczególnymi pracownikami. Kwota odprawy z tego tytułu wynosi 6-krotność miesięcznego wynagrodzenia ponad wielkość ustawową wynikającą z ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami umowy o pracę z przyczyn ich niedotyczących;

2)w przypadku braku zgody pracownika - na zasadzie wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia z uwzględnieniem zapisów umowy o sprzedaży udziałów, gdzie zapisano rekompensatę w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia.

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie: Zdaniem wnioskodawcy koszty związane ze zwolnieniem pracowników, w tym odprawy w wysokości wyższej niż przewidują przepisy prawa pracy, w całości stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przyznanie zwolnionym pracownikom dodatkowych świadczeń należy uznać za działanie racjonalne związane z prowadzoną działalnością. Racjonalizacja zatrudnienia ma na celu ograniczenie kosztów zatrudnienia, przyczyniając się do dostosowania firmy do zmieniających się warunków rynkowych, co pozwala na uzyskiwanie przychodów. Są to więc koszty ponoszone w celu zabezpieczenia i zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa: Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści ww. przepisu wynika, że co do zasady kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszy, pod warunkiem że będą one miały bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnoścą gospodarczą, a ich poniesienie wpłynie na wielkość osiągniętego przychodu. Ponadto wydatki te muszą być racjonalne z punktu widzenia prowadzonej działalności. Aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między jego poniesieniem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz pracowników (z wyjątkiem świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych). Jak wynika z pisma Spółki, przyznawane zwalnianym pracownikom dodatkowe świadczenia w wysokości wyższej niż przewidują to przepisy prawa pracy należy uznać za związane z prowadzonym procesem restrukturyzacyjnym w Spółce. W związku z powyższym w momencie wypłaty będą one w całości stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod tym jednak warunkiem, że Spółka wykaże, iż wypłacenie dodatkowych odpraw pieniężnych w związku z restrukturyzację Spółki w konsekwencji przyczyni się do poprawy kondycji ekonomicznej Spółki.

Należy zwrócić również uwagę na fakt, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.