PDOF/415-45/06 - Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środka trwałego (samochodu ciężarowego) nabytego jako współwłasność

Pytanie podatnika

Jak prawidłowo ustalić wartość początkową środka trwałego - samochodu ciężarowego nabytego jako współwłasność?

Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31.07.2006 r. (data wpływu 02.08.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - stwierdza, że stanowisko podatnika w tej sprawie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 02.08.2006 r. wpłynął wniosek podatnika w sprawie udzielenia interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczącej amortyzacji samochodu ciężarowego stanowiącego współwłasność podatnika.

Podatnik od 17.06.2006 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu obwoźnego, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nabył we współwłasności samochód ciężarowy marki Mercedes o wartości 3.750.00 zł, który będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym podatnik zwraca się z prośbą o wskazanie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego tj. samochodu ciężarowego nabytego we współwłasności.

Podatnik wyrażając własne stanowisko w sprawie stwierdził, iż zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych połowę wartości samochodu a za pozostałą część płacić czynsz współwłaścicielowi.

Po rozpatrzeniu wniosku organ podatkowy wyjaśnia co następuje:

Cechą charakterystyczną współwłasności w częściach ułamkowych jest, że własność rzeczy przysługuje wszystkim właścicielom niepodzielnie. Każdy ze współwłaścicieli ma możliwość rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli, np. sprzedać, darować, wynająć.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle art. 22g ust. 11 wymienionej ustawy w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku: zasad ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W związku z powyższym prawidłowym będzie ustalenie przez podatnika wartości początkowej środka trwałego według udziału we współwłasności środka trwałego, tj. 50% ceny jego nabycia i od tej wartości można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla niego organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na postanowienie niniejsze służy podatnikowi prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w K. za Ośrodek Zamiejscowy w N., za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w G., w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia (art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej).