PDI/415-49/06 - Czy działalność agenta prowadzącego kolekturę totalizatora sportowego można uznać za działalność gospodarczą?
Pismo z dnia 8 lutego 2007 r. Izba Skarbowa w Kielcach PDI/415-49/06 Czy działalność agenta prowadzącego kolekturę totalizatora sportowego można uznać za działalność gospodarczą?
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowcu Św., działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.
Od 1 lipca 2003 roku podatnik prowadzi jako agent kolekturę totalizatora sportowego w kiosku dzierżawionym od Oddziału w Kielcach. Podatnik ponosi opłaty za zużytą energię elektryczną. Jako agent ponosi też nieograniczoną odpowiedzialność majątkową za przekazane do używania urządzenia, materiały i środki pieniężne. Podatnik nigdy nie był pracownikiem tej firmy "T." Sp. z o.o.. Zdaniem podatnika prowadzona przez niego działalność gospodarcza nie kwalifikuje się pod przepisy ustawy o samozatrudnieniu.
Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
By można mówić o nieuznaniu za pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywane czynności, wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że w przypadku nie spełnienia choćby jednego warunku, czynności uznane będą za wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością oraz nie wykonuje czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. W związku z tym należny uznać, że nie zostały spełnione łącznie przedstawione przesłanki, a co za tym idzie wykonywane przez podatnika czynności w ramach umowy agencyjnej spełniają warunki do uznania ich jako działalność gospodarcza. Zatem przedstawione przez podatnika stanowisko jest prawidłowe.