PDI/415/24/2006 - Nabycie licencji oprogramowania za zasadzie współwłasności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 grudnia 2006 r. Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach PDI/415/24/2006 Nabycie licencji oprogramowania za zasadzie współwłasności.

"(...) Z przedstawionego (...) stanu faktycznego wynika, że Sp. j. wraz z innym podmiotem Sp. z o.o. podjęły decyzję o wdrożeniu informatycznego systemu zarządzania. Producent oprogramowania wyraził zgodę na dokonanie sprzedaży pełnej licencji oprogramowania obu podmiotom, na zasadzie współwłasności. Sp. j. planuje dokonywać odpisy amortyzacyjne od licencji nabytej na współwłasność proporcjonalnie do wysokości nakładów poniesionych na jej zakup.

Zdaniem podatnika oba podmioty związane współwłasnością licencji oprogramowania mogą dokonywać odpisy amortyzacyjne i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

(...) Stosownie do przepisu art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia m.in. wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22b ust. 1 ustawy, nabyte licencje, autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych i zdobniczych oraz know-how stanowią wartości niematerialne i prawne i podlegają amortyzacji.

Istotą umowy licencyjnej jest udzielenie jej przez podmiot, któremu wyłącznie przysługuje jakieś prawo do dobra o charakterze niematerialnym, upoważnienia do korzystania z tego prawa innemu podmiotowi na uzgodnionych warunkach.

Mając na względzie postanowienia zawarte w art. 22b ust. 1 ustawy, nabyte licencje, jako wartości niematerialne i prawne, podlegają amortyzacji, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

-

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

-

przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

-

są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

W przypadku, gdy dany składnik majątku nie spełnia co najmniej jednego z powyższych warunków, nie ma możliwości wliczania w koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do przepisu art. 22g ust. 1 i 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną m.in. o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. (...)

W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, o czym mowa w art. 22g ust. 11 w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z powyższych przepisów wynika, że współwłasność składników majątkowych, do których zaliczamy wartości niematerialne i prawne, pozwala na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tego samego składnika majątku przez jego współwłaścicieli w sposób określony w ww. art. 22g ust. 11 ustawy i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym zakupiona licencja stanowi majątek spółki jawnej na zasadzie współwłasności, a zatem zostało spełnione jedno z kryteriów zaliczenia tej licencji do wartości niematerialnych i prawnych spółki, a tym samym możliwości amortyzacji i uznania za koszt uzyskania przychodów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowej licencji.

Biorąc po uwagę wyżej wymienione uregulowania prawne (...), z uwagi na współwłasność przedmiotowej licencji, Spółce jawnej przysługuje prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego składnika majątku, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział wnioskodawcy we własności tego składnika majątku (...)".

Opublikowano: S.Podat. 2007/4/52