PDI/415-12/06 - Czy przyznanie statusu rezydenta wpłynie na możliwość rozliczania się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów?

Na podstawie: art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) odpowiadając na wniosek Pana,.. z dnia 30 stycznia 2006 r. (data wpływu do organu podatkowego 2 marca 2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika dotyczącej rodzaju prowadzenia urządzeń księgowych dla celów rozliczenia się z podatku dochodowego

Uznaję stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe

Pismem z dnia 30 stycznia 2006 r. (wpływ do organu podatkowego 2 marca 2006 r.) zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świeciu z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym dot. rodzaju prowadzenia urządzeń księgowych dla celów rozliczenia się z podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Węgier i z dniem 30 stycznia 2006 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Polski. Przedmiotem działalności są w głównej mierze usługi polegające na tłumaczeniu tekstów na zlecenie. Działalność ta będzie prowadzona w małym zakresie, co będzie się sprowadzało do około 10 dokumentów miesięcznie. Podpisał Pan umowę na wykonywanie tłumaczeń z firmą węgierską i będzie wystawiał jedną fakturę sprzedaży miesięcznie. Koszty związane z działalnością będą sprowadzały się do kosztów stałych takich jak: zużycie energii, opału, wody, art. związanych z eksploatacją komputera, dojazdów.

Zdaniem Pana, gdyby był Pan obywatelem polskim wówczas zapisów zdarzeń gospodarczych dotyczących prowadzonej działalności dokonywałby w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednak - według Pana - art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości zobowiązuje Pana do założenia ksiąg rachunkowych.

Nadmienił Pan, że otrzymał zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (Certyfikat Rezydencji) - CFR-1 wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świeciu.

W związku z powyższym zwrócił się Pan do tut. organu podatkowego z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy przyznanie statusu rezydenta wpłynie na możliwość rozliczania się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów?

Uważa Pan, że rozliczanie za pomocą księgi przychodów i rozchodów byłoby wystarczające i nie wpłynęłoby na straty budżetu państwa.

Po analizie przedstawionego przez Pana stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Świeciu postanawia uznać Pana stanowisko za prawidłowe ponieważ:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 4 wym. ustawy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości (tj. 800.000 euro).

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznych osób prawnych, zagranicznych jednostek nieposiadających osobowości prawnej oraz zagranicznych osób fizycznych, prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność osobiście, przez osobę upoważnioną, przy pomocy pracowników - w odniesieniu do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na wielkość przychodów.

Wobec braku zdefiniowania pojęcia zagranicznej osoby fizycznej w ww. ustawie, należy posługiwać się definicją zawartą w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.).

Przepis art. 5 pkt 2 wym. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przez osobę zagraniczną rozumie się:

Zatem aby uznać osobę fizyczną za zagraniczną osobę fizyczną muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego ustalono, że jest Pan obywatelem Węgier natomiast zamieszkuje Pan na terenie Polski. Z dokumentów rejestracyjnych będących w posiadaniu tut. Urzędu Skarbowego wynika, iż miejsce wykonywania działalności i jej siedziba również znajdują się na terenie Polski.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w świetle art. 5 pkt 2 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie posiada Pan statusu zagranicznej osoby fizycznej, więc nie będzie miał w stosunku do Pana zastosowania przepis art. 2 ust. 1 pkt 6 wym. ustawy o rachunkowości.

Zatem jest Pan obowiązany do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 wym. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W świetle powyższego zajęte przez Pana własne stanowisko w sprawie należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, jeżeli jednak podatnik zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Powyższa interpretacja - w myśl art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej - jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia