PDFMP/415-3/07 - Czy od odsetek od sum depozytowych złożonych w związku z toczącym się postępowaniem karnym, administracyjnym, cywilnym sąd jako płatnik powinien pobrać podatek dochodowy?

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że w związku z toczącym się postępowaniem karnym, karnym-skarbowym, administracyjnym, cywilnym oraz w sprawach o wykroczenia oskarżony lub inna osoba wskazana przez Sąd może wpłacić kwotę poręczenia majątkowego. Zgodnie z art. 266 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) poręczenie majątkowe w postaci pieniędzy jest środkiem zapobiegawczym stosowanym w tych postępowaniach.

Z chwilą ustania poręczenia majątkowego przedmiot poręczenia zwraca się osobiście osobie wpłacającej (osobie fizycznej lub prawnej).

Zdaniem Sądu odsetki powstałe i wypłacone od sum depozytowych dla osób fizycznych należy potraktować jako przychody z innych źródeł (art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym przypadku Sąd winien jedynie sporządzić informacje PIT-8C o wysokości uzyskanego przychodu z tytułu odsetek i przekazać podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

W opinii tutejszego organu podatkowego stanowisko płatnika w przedstawionej sprawie jest prawidłowe.

Do 30 czerwca 2006 roku odsetki od poręczeń majątkowych, jako oprocentowanie sum depozytowych, stanowiły dochód Skarbu Państwa i były odprowadzane bezpośrednio na rachunek bankowy dochodów Ministerstwa Finansów. Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 roku w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) wprowadzono w § 20 ust. 1 zapis, iż oprocentowanie sum depozytowych stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek powiększa ich wartość. Przepis ten obowiązuje od 1 lipca 2006 r.

Jednak odsetek tych nie można zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 oraz art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ponieważ nie powstały w związku z gromadzeniem przez podatnika środków pieniężnych na rachunku osobistym lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzonych przed podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów.

Poręczenia majątkowego nie można uznać za formę oszczędzania, przechowywania lub inwestowania środków pieniężnych, albowiem celem ustanowienia poręczenia jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania przed sądem, a nie uzyskanie korzyści ekonomicznych przez wpłacającego. Ponadto środki pieniężne nie są w omawianym przypadku wpłacane na rachunek bankowy wpłacającego, lecz na rachunek bankowy państwowej jednostki budżetowej, a wpłacający nie jest w tym przypadku dysponentem zdeponowanych środków pieniężnych. Sądu nie można także uznać za podmiot uprawniony do prowadzenia jakichkolwiek form oszczędzania czy inwestowania środków pieniężnych osób fizycznych.

W związku z powyższym odsetki te należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 cytowanej wyżej ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 42a cyt. wyżej ustawy podatkowej osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku z powyższym Sąd okręgowy zobligowany jest do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje właściwy naczelnik.