PDF.I.415-34/05 - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów raty leasingu operacyjnego po podpisaniu aneksu do umowy leasingu.

Pismem z dnia 21 grudnia 2005 r. Pani ... zwróciła się z prośbą o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Wyjaśniła, iż po śmierci męża -......, rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej jako nowy podmiot. Przejęła po jednoosobowej firmie męża środki trwałe oraz różnego rodzaju umowy, w tym realizację umowy leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest pojazd - autobus marki Mercedes Sprinter 416 CDI, rok produkcji 2002. Prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu przejęta w oparciu o aneks z dnia 1 listopada 2005 r. Nr 3/2005 sporządzony pomiędzy pytającą a firmą leasingową.

Wnioskodawczyni zwraca się z zapytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów raty leasingu operacyjnego wynikające z faktur wystawionych na nazwisko pytającej po podpisaniu aneksu do umowy leasingu?

Pytająca sformułowała też własne stanowisko. W ocenie pytającej, podpisując aneks do umowy leasingu, weszła ona w prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu, płacone raty leasingu ściśle wiążą się z przychodem i stanowią koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i obowiązujący stan prawny w dacie wniesienia pytania postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zagadnienia związane z opodatkowaniem stron umowy leasingu zostały uregulowane w rozdziale 4a (art. 23a-23l) cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie również przepis art. 22 ust. 1 wymienionej ustawy.

Przez umowę leasingu zgodnie z art. 23a ust. 1 ww. ustawy rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej finansującym, oddaje do odpłatnego używania lub używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Zgodnie z kodeksem cywilnym można w dowolny sposób dobierać strony umowy oraz dowolnie kształtować jej treść.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie regulują wprost skutków podatkowych zmiany stron umowy leasingu. Wnioskodawczyni na podstawie aneksu do umowy leasingu z dnia 1 listopada 2005 r. (cesji tej umowy) przejęła tylko prawa i obowiązki cywilnoprawne dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego) nie zaś podatkowoprawne. Nie można umową cywilnoprawną przenieść uprawnień (przywilejów) podatkowych. Ich sukcesję normują bowiem przepisy rozdziału 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) i tylko we wskazanych tam sytuacjach może nastąpić przejęcie praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego

Skutki podatkowe umów leasingu zależą od tego, jakie warunki zostały ustalone w umowie. W zaistniałej sytuacji analizie na gruncie przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega zawarty aneks do umowy leasingu. Przepis art. 23b ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszty uzyskania przychodów korzystającego, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Analiza warunków aneksu do umowy leasingu wykazała, iż nie spełnia on wymogów zawartych w art. 23b ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem w analizowanej sprawie ma zastosowanie przepis art. 23l ustawy, który stanowi, iż do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, 22 i 23 ustawy dla umów najmu i dzierżawy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy nie wymienia wydatków poniesionych w omawianym przypadku. Przedmiot umowy wykorzystywany jest na potrzeby działalności gospodarczej, a zatem ponoszone wydatki mają związek z uzyskaniem przychodu. W świetle powyższego wydatki związane z realizacją aneksu do umowy leasingowej stanowią koszty uzyskania przychodu, gdyż spełniają przesłankę zawartą w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjmując zatem, że do zawartego aneksu do umowy leasingu mają zastosowanie przepisy dotyczące dzierżawy, to raty leasingowe wynikające z tejże umowy (aneksu), stanowiące w tym przypadku czynsz dzierżawny, będą dla pytającej kosztem uzyskania przychodów.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie jest wiążąca dla podatnika, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5 art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).