PDF/415-19/07 - Indywidualna stawka amortyzacyjna ulepszonego środka trwałego.

Działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w kwestii kontynuowania indywidualnej 10% stawki amortyzacji budynku od zwiększonej jego wartości początkowej o kwotę poniesionych nakładów, Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje stanowisko przedstawione w tym wniosku za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego stosownie do swojej właściwości na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W piśmie z dnia 1 czerwca 2007 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 8 czerwca 2007 r.) uzupełnionym w dniu 26 lipca 2007 r. składa Pan zapytanie o możliwość kontynuowania indywidualnej 10% stawki amortyzacji budynku od zwiększonej jego wartości początkowej o kwotę poniesionych nakładów na rozbudowę i modernizację.

Z przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w roku 1997 dla potrzeb prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nabył prawo własności gruntu oraz znajdujących się na nim budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W akcie notarialnym wskazano, że nieruchomość została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt nabycia nieruchomości został potwierdzony fakturami VAT. Przed nabyciem okres użytkowania budynków znacznie przekroczył okres w myśl którego, budynki uznaje się za używane dla określenia 10% indywidualnej stawki amortyzacji. W związku z poszerzaniem działalności handlowej oraz podnoszeniem standardu usług w okresie od 2005 do kwietnia 2007 r. poniósł Pan nakłady na rozbudowę i modernizację jednego z budynków. Wartość poniesionych nakładów stanowiąca kwotę 198 tys. zł. powiększyła wartość początkową tego środka trwałego. Środek trwały, o którym mowa, przyjęty był do użytkowania i wpisany do Ewidencji Środków Trwałych w dniu zakupu tj. 21 czerwca 1997 r. Na dzień rozpoczęcia inwestycji nie był w pełni zamortyzowany. Ww. środek trwały to budynek handlowo-biurowy sklasyfikowany w KŚT do rodzaju 109 - pozostałe budynki niemieszkalne gdzie indziej nie wymienione w KŚT.

Pana zdaniem spełnił Pan warunki do stosowania indywidualnej 10% stawki amortyzacyjnej przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i bez względu na kwotę poniesionych nakładów taka stawka będzie obowiązywać nadal. Pana zdaniem stanowisko to znajduje uzasadnienie w przepisach art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. Z przepisów przejściowych, zawartych w art. 13 pkt 1 ustawy nowelizującej z dnia 16 listopada 2006 r. wynika, iż podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. rozpoczęli amortyzację budynku niemieszkalnego według zasad obowiązujących przed tą datą, czyli według indywidualnej stawki w wysokości nie niższej niż 10%, kontynuują amortyzację przy zastosowaniu tej stawki.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnia:

Na podstawie art. 22h ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji: wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 17 wyżej cytowanej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W świetle przytoczonych przepisów, poniesione przez Pana nakłady na adaptację i modernizację budynku będą stanowić podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych, które zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym będą kosztem uzyskania przychodów, jeżeli odpisy te dokonywane będą wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy.

Przepis art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. pozwala na ustalenie indywidualnie stawek amortyzacyjnych dla używanych lub ulepszonych budynków (lokali) i budowli, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Wyjątek krótszego 3 letniego okresu amortyzacji- dotyczy budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków (...), domków kempingowych oraz budynków zastępczych. A dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których okres amortyzacji z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 proc. - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych (...) prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Przed dniem 1 stycznia 2003 r. indywidualnie ustalone stawki amortyzacyjne mogły być stosowane dla budynków (w tym niemieszkalnych) i budowli, przy czym okres amortyzacji nie mógł być krótszy - co do zasady- niż 10 lat. Wyjątek (36- miesięczny okres amortyzacji) dotyczył budynków wymienionych w poz. 02 i 05 ówczesnego wykazu stawek amortyzacyjnych.

Przepis przejściowy, tj. art. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 141, poz. 1182 z późn. zm.) pozwalał ustalać indywidualne stawki amortyzacyjne na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r. dla budynków wymienionych w poz. 02 Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r., które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do 31 grudnia 2002 r.

Zgodnie z brzmieniem, przepis przejściowy, tj. art. 13 ustawy z dnia 29 listopada 2006 r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) podatnicy, którzy przed 1 stycznia 2007 r. rozpoczęli amortyzację (...) środków trwałych na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 i art. 22k ust. 4-6 (...) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosują do amortyzacji tych środków przepisy art. 22j ust. 1 pkt 3 oraz art. 22k ust. 4-6 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Jeżeli budynek, którego dotyczy Pana zapytanie, należy do budynków wskazanych w pozycji 02 Wykazu stawek amortyzacyjnych obowiązujących do dnia 31 grudnia 2002 r. oraz spełnił Pan ww. warunki do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej przy wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji środków trwałych to należy dalej stosować indywidualną stawkę amortyzacyjną zgodnie z przepisem art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia zgodnie z zapytaniem. Stosownie do treści art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.