PDD/423-30/05 - Rabat a przychód z częściowo odpłatnych świadczeń.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 17.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie uznania za przychód jako świadczenia częściowo odpłatne wartości rabatów, bonifikat i upustów wynikających z faktur zakupu materiałów

uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione w powyższym wniosku.

W dniu 18.11.2005 r. wpłynął do tutejszego Organu podatkowego wniosek Spółki uzupełniony pismem z dnia 28.11.2005 r. w sprawie interpretacji przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) dotyczący ustalenia, czy do przychodów z tytułu częściowo odpłatnych świadczeń należy zaliczyć wartość rabatów, bonifikat i upustów wynikających z faktur zakupu materiałów.

Spółka przedstawia następujący stan faktyczny:

Z dniem 01.01.2005 r. Spółka do grupy świadczeń częściowo odpłatnych zalicza rabaty, bonifikaty i upusty. Do przychodu wliczana jest wartość uzyskanego rabatu, który wynika z faktur zakupu materiałów i jest określany procentowo lub kwotowo. Rabat procentowy wyliczany jest rachunkiem w stu.

Spółka pyta: czy rabaty, upusty i bonifikaty zalicza się do przychodów z częściowo odpłatnych świadczeń, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

i przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy i praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Spółka do przychodu zalicza rabaty, upusty i bonifikaty uzyskane przy zakupie materiałów, ponieważ zgodnie z przepisami art. 12 ust. 6a wymienionej ustawy wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Odnosząc się do stanowiska przedstawionego przez Spółkę tutejszy Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że przychodami jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zgodnie z art. 12 ust. 6a wymienionej ustawy wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 6, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Z kolei przepis ust. 6 artykułu 12 stanowi, że wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy, lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zatem zasada wyrażona w przepisie art. 12 ust. 6a oznacza odniesienie do cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub świadczeniami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Pojęcie "wartości rynkowej" nie jest pojęciem ustandaryzowanym. Identyczny produkt, prawo, czy też świadczenie mogą mieć różną wartość rynkową, która uzależniona będzie od szeregu czynników, takich jak czas, miejsce czy skala transakcji.

W rzeczywistości gospodarczej możliwe są sytuacje, w których ustalona odpłatność nie będzie odzwierciedlała wartości rynkowej rzeczy, prawa lub świadczenia, będzie jednakże wynikiem okoliczności uzasadniających wskazanie innej wartości niż wartość rynkowa.

Obiektywnie rozumiana wartość rynkowa nie oznacza wartości jednolicie ustandaryzowanej. Nie może być mowy o oficjalnym "taryfikatorze" rzeczy, praw rozumianym jako stały wyznacznik ich wartości.

Przychodem więc będą te rzeczy, prawa i inne świadczenia częściowo odpłatne, przy których jednocześnie ustalona jest odpłatność znacznie odbiegająca od wartości rynkowej.

Ustalenie ceny następuje na zasadzie wzajemnego porozumienia pomiędzy Spółką a jej kontrahentem, w wyniku którego płatność dokonywana przez Spółkę na rzecz jej kontrahenta, w tym płatność wynikająca z udzielonych bonifikat stanowi ekwiwalent wykonanego przez dostawcę świadczenia. W związku z powyższym uzyskana cena na zakup towarów czy usług ma charakter rynkowy, a udzielona bonifikata nie narusza tej zasady.

Ze świadczeniem częściowo odpłatnym mamy zaś do czynienia wówczas, gdy świadczenie jednej ze stron nie spotyka się z w pełni ekwiwalentnym świadczeniem drugiej strony.

Jeżeli w przypadku Spółki ustalenie ceny następuje na zasadzie wzajemnego porozumienia pomiędzy Spółką a jej kontrahentem, w wyniku którego płatność dokonywana przez Spółkę na rzecz jej kontrahenta stanowi ekwiwalent wykonanego przez niego świadczenia, w związku z czym uzyskana cena na zakup towarów i usług ma charakter rynkowy, nie mają wówczas zastosowania przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz art. 12 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powołanych przepisów (obowiązujących od 01.01.2005 r. do chwili obecnej) stanowisko Spółki, uznające rabaty, bonifikaty i upusty za przychody z częściowo odpłatnych świadczeń, należy uznać za nieprawidłowe.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w rozpatrywanym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych we wniosku zdarzeń.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, jest wiążąca - do czasu jej zmiany lub uchylenia - dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia.