PD415/1/66/30/05 - Dokumentowanie zakupu towarów handlowych.
Pismo z dnia 21 lutego 2006 r. Urząd Skarbowy w Polkowicach PD415/1/66/30/05 Dokumentowanie zakupu towarów handlowych.
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Polkowicach stwierdza, że stanowisko Pana? przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2005 r., który wpłynął w dniu 8 listopada 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 listopada 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Polkowicach wpłynął Pana wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Ze złożonego wniosku wynika następujący stan faktyczny:
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w zakresie handlu artykułami używanymi często dokonując zakupów na targowiskach i giełdach. Osoby sprzedające nie chcą ujawniać swoich danych osobowych i nie wystawiają rachunków ani żadnych innych dokumentów na sprzedany towar.
Na tle opisanego stanu faktycznego sformułował Pan następujące zapytanie:
Czy można zakupiony towar handlowy udokumentować umową kupna-sprzedaży lub dowodem wewnętrznym wpisując jako sprzedającego targowisko lub giełdę?
Jednocześnie w treści zapytania zostało zajęte przez Pana stanowisko, że przedstawiony sposób dokumentowania jest dopuszczalny.
Oceniając przedstawione stanowisko w sprawie i uwzględniając fakt, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe i kontrolne, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Polkowicach informuje, że w przedstawionej sprawie mają zastosowanie następujące przepisy:
Artykuł 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) reguluje, co może stanowić dowód zakupu, a mianowicie otrzymane faktury, rachunki, paragony, dowody wewnętrzne oraz opis otrzymanego towaru.
Ten sam artykuł w dalszej części tj. w ustępie 3 stanowi, iż do udokumentowania zakupów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) podstawą zapisów są dowody księgowe, którymi są:
faktury VAT, a w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej fakturami, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające, co najmniej:
wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
Paragraf 13 cyt. rozporządzenia za dowody księgowe uważa również:
dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
dowody przesunięć;
dowody opłat pocztowych i bankowych;
inne dowody opłat, w tym udokumentowane na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
Natomiast § 14 ust. 1 cyt rozporządzenia stanowi, iż na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie? nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).
Zgodnie z ust. 2 cyt. paragrafu 14 dowody o których mowa w ust. 1 mogą dotyczyć wyłącznie:
zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych (PKWiU 01.11.91 - 00), jagód, owoców leśnych (PKWiU 01.13.23 - 00) i grzybów (PKWiU 01.12.13 - 00. 43);
wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
opłat uiszczanych znakami opłaty skarbowej oraz opłat sądowych i notarialnych;
wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami nie zawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
Z analizy powyższych regulacji wynika, iż przepisy nie dopuszczają dokumentowania zakupu towarów handlowych artykułów używanych dowodami wewnętrznymi, natomiast przepis § 13 pkt 5 dopuszcza możliwość dokumentowania umową kupna- sprzedaży ale ściśle przy zachowaniu danych zawartych w § 12 ust. 3 pkt 2, a więc m.in. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, podpisy osób oraz zawartej zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przedstawione na wstępie stanowisko Pana jest nieprawidłowe w sprawie dokumentowania dowodami wewnętrznymi i umowami kupna-sprzedaży wpisując jako sprzedającego targowisko lub giełdę.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.