PD3.2-415-3/05 - Wydatki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowiące koszt uzyskania przychodów

Pytanie podatnika

Czy wydatki z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, utworzonego ze zwolnień podatkowych przez Zakład Pracy Chronionej stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

POSTANOWIENIE

Na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24 stycznia 2005 r. Pana... zam. w..., wspólnika spółki jawnej "...", o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawiam

uznać stanowisko Podatnika, iż wydatki z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, utworzonego ze zwolnień podatkowych przez Zakład Pracy Chronionej, określone w § 2 pkt 1 - 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 z późn. zm.), stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z treści złożonego w dniu 24 stycznia 2005 r. wniosku wynika, że spółka jawna "..."...,..., prowadzi działalność gospodarczą posiadając status Zakładu Pracy Chronionej i tworzy Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Ze stworzonego ZFRON-u przeznacza środki na wydatki określone w § 2 pkt 1-11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 z późn. zm.) to jest m.in. na:

- poradnictwo zawodowe

- szkolenie zawodowe oraz dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych,

- przygotowanie, odtwarzanie utraconych lub zniszczonych na skutek zdarzeń losowych stanowisk pracy (na zakup, modernizację oraz dostosowanie maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb osób niepełnosprawnych, roboty budowlane).

Wnioskodawca stwierdza, że wydatki określone w § 2 pkt 1-11 ww. rozporządzenia, ponoszone z ZFRON, z wyjątkiem wydatków przeznaczonych na pomoc indywidualną osób niepełnosprawnych, stanowią koszty uzyskania przychodu bezpośrednio, a w przypadku zakupu środków trwałych, poprzez odpisy amortyzacyjne.

Tut. Organ podatkowy rozstrzygając powyższą kwestię wziął pod uwagę co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem można było uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodów musi on być nie tylko bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale także musi istnieć związek przyczynowy między tym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu.

Z opisanego przez Pana stanu faktycznego wynika, że poniesione wydatki na szkolenie zawodowe, dokształcanie, poradnictwo zawodowe, przygotowanie utraconych lub zniszczonych stanowisk pracy, zakup i dostosowanie maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb osób niepełnosprawnych, zostały sfinansowane ze środków własnych firmy, tj. pochodzących z ulg podatkowych i mają ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Cytowany w tym zakresie przepis art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajduje zastosowania.

Wydatki te zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy podlegają bezpośrednio rozliczeniu w koszty uzyskania przychodów lub poprzez odpisy amortyzacyjne.

Ponadto informuje się, że równowartość ponoszonych kosztów pochodzących z ulg podatkowych a wydatkowanych na ww. cele, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, ponieważ nie są wymienione w przepisie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.