PD1A/415-4/07 - Wartość początkowa poszczególnych składników nabytych w drodze darowizny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 5 marca 2007 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące określenia wartości początkowej składników majątkowych nabytych w drodze darowizny jest prawidłowe.

Z ww. wniosku wynika, iż nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, nabył w drodze darowizny, na podstawie aktu notarialnego z dnia 27 lutego 2007 r. szereg udziałów w nieruchomościach, tzn. udziały w budynkach nabytych wraz z udziałem w prawie własności gruntu lub udziałem w prawie użytkowania wieczystego oraz lokali będących odrębną własnością, w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903), zwanych dalej "nieruchomościami". Nabyte nieruchomości były przez Darczyńcę przed datą darowizny oddane do używania na podstawie umowy najmu lub dzierżawy osobom prowadzącym działalność gospodarczą i podlegały amortyzacji przez Darczyńcę. Od daty darowizny kontynuuje Pan umowy najmu, dzierżawy jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. Cena nieruchomości określona w umowie darowizny w Pana opinii jest ceną rynkową oszacowaną na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę. Darczyńcą jest Pana wstępny lub zstępny. Przedmiotowe nieruchomości oraz lokale będące odrębną własnością są położone na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Nieruchomości, o których mowa we wniosku, to składniki majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez osoby prowadzące działalność gospodarczą na podstawie zawartych z Panem umów najmu, dzierżawy, ich wartość początkowa w dniu przyjęcia przez Pana do używania jest wyższa niż 3500 zł.

Wątpliwość Pana sprowadza się do wyjaśnienia kwestii w jaki sposób w opisanym stanie faktycznym dla potrzeb amortyzacji ustalić wartość początkową poszczególnych składników nabytych w drodze darowizny.

Zdaniem Pana aby wprowadzić jakikolwiek środek trwały do ewidencji środków trwałych konieczne jest, co do zasady, ustalenie jego wartości początkowej, zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 22g ustawy PDOF. Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny został określony wprost w art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Uważa Pan, iż wartość przedmiotowych nieruchomości podana w akcie notarialnym darowizny z dnia 27 lutego 2007 r., ustalona w oparciu o opinię biegłego rzeczoznawcy odpowiada wartości rynkowej i jako taka może stanowić podstawę wpisu do ewidencji środków trwałych.

Generalnie Pana zdaniem wartość początkową poszczególnych składników nieruchomości nabytych w drodze darowizny należy określić jako kwotę równą wartości rynkowej przedmiotowych nieruchomości, w przypadku zaś, gdy kwota wskazana w akcie darowizny nie odpowiada wartości rynkowej, wartość początkowa powinna zostać określona na podstawie wartości rynkowej przedmiotowych nieruchomości, bądź też ceny określonej w umowie, w zależności od tego, która z nich jest niższa.

Zakres przedmiotowy składników majątkowych zaliczonych do środków trwałych określa art. 22a ust. 1 ustawy zgodnie, z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, (...) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 19 ust. 3 wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Ponadto stosownie do art. 22g ust. 11 w razie gdy składnik stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.

Podatnik ustalając na dzień dokonania darowizny wartość rynkową składników majątku, może skorzystać z opinii biegłego, o ile określona przez biegłego wartość rynkowa ustalona zostanie według powołanych wyżej zasad. Grunty, budynki, lokale stanowią odrębne środki trwałe, a prawo wieczystego użytkowania gruntu jest wartością niematerialną i prawną i stąd należy dla każdego składnika majątku odrębnie ustalić wartość początkową.

Ponadto zauważyć w tym miejscu należy, że na mocy przepisu art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, zachodzi zatem konieczność rozgraniczenia poszczególnych składników tj. wartości gruntów lub praw wieczystego użytkowania oraz postawionych na nich budynków (zgodnie z udziałem) według cen wolnorynkowych obowiązujących w dacie ich nabycia. Poniesione przez Pana wydatki na nabycie udziału w gruncie, prawie wieczystego użytkowania jako nie podlegające amortyzacji, nie powiększają wartości początkowej nabytych budynków (ich części) i lokali. Aby ustalić jaką wartość dla poszczególnych budynków, lokali, gruntu i prawa wieczystego użytkowania przyjąć jako wartość początkową należy ustalić wartość rynkową tych składników majątkowych i porównać z wartością wynikającą z aktu notarialnego.

Jeśli wartość rynkowa danego składnika będzie wyższa od wartości początkowej, należy przyjąć wartość niższą określoną umową darowizny (wynikającą z aktu notarialnego). W przeciwnym przypadku należy przyjąć wartość rynkową.

Zatem w przypadku nabycia udziałów w budynkach wraz z udziałem w prawie własności gruntu lub udziałem w prawie użytkowania wieczystego oraz lokali będących odrębną własnością w drodze darowizny, wartość początkową poszczególnych składników (zgodnie z ich udziałem w poszczególnych nieruchomościach) dla celów amortyzacji stanowić będzie zgodnie z ww. przepisami wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Z treści zapytania wynika, że w akcie notarialnym darowizny przedmiotowych nieruchomości, ich ceny zostały podane w wartościach rynkowych czyli stanowią podstawę ustalenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc stan faktyczny opisany we wniosku do obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Pana jest prawidłowe, w związku z czym orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Z posiadanych danych przez tutejszy organ podatkowy wynika, iż w dacie złożenia wniosku wobec Pana nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 14a § 4, w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).