PD-P/423-8/07 - Uznanie za koszt uzyskania przychodów pracodawcy wydatków na szkolenie pracowników.

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem z dnia 5 czerwca 2007 r. (data złożenia w tut. urzędzie 25 czerwca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich stwierdza, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Pismem z dnia 5 czerwca 2007 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów medycznych. Działalność ta jest prowadzona od października 2006 r. Spółka rozwija się bardzo dynamicznie, czego dowodem może być według Spółki wzrost zatrudnienia z 33 osób w dniu 31 grudnia 2005 r. do 106 osób w dniu 31 maja 2007 r. Zdaniem Spółki wszystkie te przesłanki wskazują na konieczność szczególnej staranności w zakresie doboru kadry oraz kształtowania jej kwalifikacji i stwarzania warunków do pełnego wykorzystania jej możliwości. W związku z powyższym nabór pracowników prowadzony jest przez profesjonalne firmy pośrednictwa pracy, natomiast w firmie wdrażane są nowoczesne metody z zakresu zarządzania i organizacji pracy oraz prowadzone są szkolenia.

Na przełomie marca i kwietnia br. kilkunastu pracowników Spółki odbyło 7-dniowe szkolenie z zakresu wdrażania nowoczesnych systemów informatycznych, nowatorskich sposobów dystrybucji oraz innowacji w zakresie metod komunikacji interpersonalnej, które zostało przeprowadzone w Egipcie. Prowadzącymi szkolenia były osoby zatrudnione w Spółce. Wyjazd osób na szkolenie nie był powiązany z wydatkami firmy o charakterze socjalnym tj. wycieczki, imprezy rozrywkowe itp. Szkolenie posiadało sprecyzowany program obejmujący 8 godzin zajęć dziennie, a każdy uczestnik szkolenia otrzymał materiały szkoleniowe. Udział we wszystkich szkoleniach był obowiązkowy.

W związku z powyższym Spółka zwraca się do tut. organu podatkowego o wyczerpujące zajęcie stanowiska w sprawie:

czy wszystkie wydatki związane ze szkoleniem stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki.

Zdaniem Spółki wydatki związane z organizacją szkolenia tj. przeloty, zakwaterowanie, wyżywienie lektorów i osób szkolonych, koszty materiałów, wynajęcia sal i sprzętu w całości stanowią koszt uzyskania przychodów, bowiem są to wydatki pośrednio związane z przychodami z działalności, a równocześnie wydatki te nie są wymienione w tzw. katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich informuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "ustawą") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów określony w art. 16 ust. 1.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest jednak wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła na przełomie marca i kwietnia br. wydatki związane ze szkoleniem pracowników. Szkolenie z zakresu wdrażania nowoczesnych systemów informatycznych, nowatorskich sposobów dystrybucji oraz innowacji w zakresie metod komunikacji interpersonalnej zostało przeprowadzone w Egipcie.

W opinii tutejszego organu podatkowego, wydatki poniesione na szkolenie pracowników jako związane z osiąganymi przez Spółkę przychodami i jakością świadczonej przez pracowników pracy, odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analiza wskazanego przepisu pozwala na stwierdzenie, iż wydatki poniesione przez Spółkę na kształcenie lub dokształcanie pracowników stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodu. Do kosztów zalicza się je w pełnej wysokości albowiem przepisy prawa podatkowego nie określają w tym względzie żadnych limitów i ograniczeń. Pojęcie "wydatków na szkolenie" należy rozumieć szeroko. Obejmują one wydatki na przeloty, zakwaterowanie, wyżywienie lektorów i osób szkolonych, koszty materiałów, wynajęcie sali, sprzętu, gdyż są to wydatki integralnie związane z samym szkoleniem.

Zatem, ponoszone przez Spółkę, pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, wydatki bezpośrednio związane z organizacją szkoleń dla pracowników mogą w całości stanowić koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania. Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki - do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na niniejsze postanowienie w trybie art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem postanowienia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 ustawy w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).