PD-I/4270-0026/07/KB - Opodatkowanie niektórych przychodów Wspólnoty Mieszkaniowej oraz opodatkowanie członków Wspólnoty.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 października 2007 r. Izba Skarbowa w Opolu PD-I/4270-0026/07/KB Opodatkowanie niektórych przychodów Wspólnoty Mieszkaniowej oraz opodatkowanie członków Wspólnoty.

DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu Nr PD-423/1 /07/BK z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie interpretacji dotyczącej opodatkowania niektórych przychodów Wspólnoty Mieszkaniowej w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz opodatkowania członków Wspólnoty na podstawie przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE

Postanowieniem Nr PD-423/1/07/BK z dnia 17 maja 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu, po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dnia 19 marca 2007 r. Nr GK 748/2007, uznał za nieprawidłowe stanowisko Jednostki przedstawione w przedmiotowym wniosku odnoszące się do skutków podatkowych zwrotu przez Wspólnotę jej członkom środków z funduszu remontowego, w związku z jego likwidacją.

Wnioskiem z dnia 17 maja 2007 r. Jednostka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Przedstawiając stan faktyczny, Jednostka wyjaśniła, że Wspólnota utworzyła, na mocy uchwały Nr 5 z dnia 8 kwietnia 2002 r. fundusz remontowy z przeznaczeniem na zabezpieczenie środków na sfinansowanie remontów, określając go jako nieobligatoryjny. Następnie uchwałą Nr 3 z dnia 01 stycznia 2006 r. zmieniła zapis ww. uchwały, określając fundusz remontowy jako obowiązkowy. Uchwały te były podstawą do obciążania właścicieli lokali miesięczną kwotą naliczenia funduszu, wpłacaną na rachunek bankowy Wspólnoty. Obecnie Wspólnota chce podjąć uchwałę o likwidacji funduszu remontowego, a ewentualne nadwyżki funduszu zwrócić właścicielom.

W związku z powyższym, Jednostka pyta:

-

czy w przypadku funduszu remontowego nieobligatoryjnego, a co za tym idzie nie dochodzenia należności z tego tytułu, Wspólnota będzie musiała traktować te należności jako odpisane,

-

czy należy odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych od należności odpisanych w przypadku gdy fundusz remontowy jest obligatoryjny oraz nieobligatoryjny,

-

czy w przypadku podjęcia uchwały przez wspólnotę o likwidacji funduszu remontowego i wypłaty kwot niewykorzystanego funduszu remontowego właścicielom, wspólnota będzie musiała odprowadzić podatek dochody od osób prawnych od zwróconych kwot,

-

czy właściciele mieszkań, w związku ze zwrotem wykorzystanego funduszu remontowego, będą obowiązani do ponownego rozliczenia rocznych zeznań (złożenia korekty) i zwrotu podatku do urzędu skarbowego.

Zdaniem Wspólnoty, będzie musiała ona odprowadzić podatek dochodowy, ponieważ, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód ten nie został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, zaś właściciele powinni skorygować swoje rozliczenia roczne i dokonać zwrotu części podatku.

Ww. postanowieniem z dnia 17 maja 2007 r. Nr PD-423/1/07/BK stanowisko Wspólnoty zostało uznane za nieprawidłowe.

Po przeanalizowaniu sprawy przedstawionej przez Jednostkę w przedmiotowym wniosku oraz zapoznaniu się z załączonym do wniosku Statutem, tut. organ stwierdził, że rozstrzygnięcie zawarte w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego jest prawidłowe, jednakże jego uzasadnienie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wymaga zmiany, bowiem powołane przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4m (do końca 2006 r.) i pkt 44 (od 1 stycznia 2007 r.) ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654) nie mają zastosowania do przedstawionej sytuacji.

Stosownie do art. 6 ustawy o z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 10, poz. 19 z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzą wspólnotę mieszkaniową. Zgodnie z art. 13 ust. 1 właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymywaniem części wspólnych. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną, jak stanowi art. 14 pkt 1 tej ustawy, składają się m.in. wydatki na remonty i bieżącą konserwację. Na pokrycie kosztów zarządu, właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wspólnota ma za zadanie gromadzenie tych środków i odpowiednie dysponowanie nimi, tj. dokonywania stosownych wydatków niezbędnych do utrzymania lokali w należytym stanie. Ponieważ środki przeznaczone na zasilenie funduszu remontowego nie pochodzą z działalności gospodarczej Wspólnoty, ale z wpłat właścicieli lokali, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym, stanowią przychód podatkowy w momencie otrzymania, składając się na dochód, który podlega zwolnieniu z opodatkowania pod warunkiem przeznaczenia na cele wskazane ww. przepisach art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku zatem, gdy członkowie Wspólnoty nie dokonali wpłat na fundusz remontowy, mimo, iż byli do tego zobowiązani stosowną uchwałą, we Wspólnocie nie występuje przychód podatkowy z tego tytułu, a zatem również księgowe odpisanie tych niewypłaconych kwot nie ma wpływu na rachunek podatkowy.

Natomiast zwrot członkom Wspólnoty wniesionych przez nich wpłat na fundusz remontowy, nie oznacza poniesienia kosztu ani też wydatkowania dochodu na określony cel. Jest to rezygnacja z przysługującego Wspólnocie, w oparciu o podjęte uchwały, przychodu od jej członków, który miał być przeznaczony na ewentualne remonty nieruchomości wspólnej, co oznacza rezygnację z takiego sposobu finansowania tych remontów.

W związku z powyższym, w przypadku podjęcia stosowanej uchwały i na tej podstawie zwrot członkom wspólnoty środków z niewykorzystanego funduszu remontowego, należy skorygować in minus przychody podatkowe Wspólnoty w dacie dokonania zwrotu.

Odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych, tut. organ potwierdza prawidłowość stanowiska zawartego w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego. Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202 poz. 1956) podatnicy, którzy odliczali od podatku wydatki mieszkaniowe, zachowują prawo do ich odliczania od podatku w latach następnych, aż do całkowitego odliczenia. Przepis art. 27a ust. 14 i art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, tj. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. stosuje się odpowiednio. W r. 2003 art. 27a ust. 14 miał następujące brzmienie: jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków mieszkaniowych, a następnie po r., w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu, do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. Oznacza to, że w przypadku zwrotu właścicielom niewykorzystanych kwot wpłaconych na fundusz remontowy, nie składają oni korekt zeznań za lata poprzednie, ale w zeznaniu za rok, w którym otrzymali zwrot - pod warunkiem, że wcześniej dokonywali odliczeń - zobowiązani są doliczyć do podatku 19 % zwróconej kwoty.

Wobec powyższego orzeka się jak w sentencji.Niniejsza decyzja interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ważna jest w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania decyzji i aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zgodnie z treścią art. 14b § 1, § 2 Ordynacji podatkowej zawarta w decyzji interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej. Na mocy art. 220 § 1, art. 221 i art. 223 Ordynacji podatkowej na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl