PD/423-19/AK/07 - Wydatki na dzierżawę i obsługę dystrybutora wody dla pracowników jako koszt uzyskania przychodów pracodawcy.

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 9 marca 2007 r. jest prawidłowe.

Pismem z dnia 9 marca 2007 r. (data wpływu do tut. urzędu 12 marca 2007 r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący: Spółdzielnia ponosi wydatki na dzierżawę dystrybutora wody mineralnej, z którego korzystają wyłącznie pracownicy. Wydatki opłacane są ze środków bieżących. Zdaniem Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydatki na dzierżawę i obsługę dystrybutora wody stanowią koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "ustawą"), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) wynika, ze pracodawca jest zobligowany zapewnić wodę zdatną do picia lub inne napoje wszystkim pracownikom, niezależnie od warunków, w jakich świadczą pracę. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Ponoszenie tego rodzaju wydatków jest konieczne i stanowi wykonywanie przez pracodawcę obligatoryjnych obowiązków na rzecz pracowników. Jednocześnie pracodawca nie wyłączył tego rodzajów wydatków z kosztów podatkowych. Należy zatem uznać, że wydatki poniesione na dzierżawę i obsługę dystrybutora wody dla pracowników Spółdzielni, spełniają wszelkie przesłanki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Wydatek podlega więc zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełnia określone w art. 15 ust. 1 ustawy warunki, z zatem jeżeli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, czyli jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody oraz ma on związek z prowadzoną działalnością. Wśród tych wydatków można wymienić tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, nagrody, premie, diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci przekazanych im w czasie pracy artykułów spożywczych, w tym wody pitnej. Dla uznania czy ww. wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów, nie ma znaczenia czy pracodawca przekazuje artykuły spożywcze pracownikom z własnej woli, czy obligują go do tego przepisy prawa czy też wewnętrzne regulacje przyjęte w firmie. Ponoszone wydatki są związane z działalnością przedsiębiorstwa. W sytuacji przedstawionej przez Spółkę ponoszonych wydatków nie można zakwalifikować jako bezpośrednio związanych z przychodem, albowiem nie można w sposób jednoznaczny wydatków tych przyporządkować konkretnym przychodom. Będą one zatem stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i tym samym - zgodnie z art. 15 ust. 4d - będą potrącalne w dacie ich poniesienia.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedmiotowym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania. Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki - do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych. Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.