PD/415/I/34/06 - Wydatki na zakup posiłków i napojów dla pracowników jako koszt uzyskania przychodów pracodawcy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 stycznia 2007 r. Urząd Skarbowy w Zakopanem PD/415/I/34/06 Wydatki na zakup posiłków i napojów dla pracowników jako koszt uzyskania przychodów pracodawcy.

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 12 października 2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 13 października 2006 r.) uzupełnionego w dniach 31 października 2006 r. i 8 listopada 2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie ogólnego prawa podatkowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka X przedstawiła następujący stan faktyczny, który jest przedmiotem analizy:

Zgodnie z art. 19 "Regulaminu Pracy" Spółki do obowiązku pracodawcy należy zapewnienie pracownikom pełniącym swoje obowiązki w nocy, np. podczas składania pisma do druku - wyżywienia regeneracyjnego składającego się z kawy, herbaty oraz ciepłego posiłku.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Wnioskująca Spółka złożyła zapytania:

1.

"Czy koszty związane z zakupem wody mineralnej, herbaty, kawy oraz dodatków (cukru, cytryn, mleka) spożywanych przez pracowników w godzinach pracy i wyłącznie w pomieszczeniach biurowych związanych ściśle z prowadzoną działalnością gospodarczą firmy stanowią koszty uzyskania przychodów?

2.

"Zakładając, że napoje nie są racjonowane - tak co do ilości jak i w odniesieniu do konkretnych pracowników imiennie - jak należy odnieść powyższe zdarzenia gospodarcze do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?".

Zdaniem Spółki wydatki poniesione w celu zakupu wody mineralnej, herbaty, kawy, dodatków, ciepłych posiłków spożywanych przez pracowników w godzinach pracy i wyłącznie w pomieszczeniach biurowych związanych ściśle z prowadzoną działalnością gospodarczą firmy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wynika to z faktu, iż pracodawca zagwarantował powyższe działania na rzecz pracowników w zakładowym regulaminie pracy oraz znajdują one umocowanie w przepisach zawartych w Kodeksie Pracy.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego wyjaśnia:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku danego wydatku z przychodami podatnika.

Kosztem uzyskania przychodów jest nie tylko wynagrodzenie wypłacane pracownikom, lecz również wszelkiego rodzaju świadczenia przysługujące pracownikom na podstawie Kodeksu pracy, ustaw szczególnych czy zbiorowych układów pracy. Kosztem uzyskania przychodów będą więc wydatki ponoszone przez pracodawcę zarówno na zapewnienie warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, jak i wszelkiego innego rodzaju ponoszone przez pracodawcę w ramach tzw. pakietów socjalnych.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych".

Przepisy wykonawcze regulujące powyższy obowiązek to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 165, poz. 1650) Pierwsze rozporządzenie dotyczy obowiązków pracodawcy względem pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych, natomiast drugie rozporządzenie mówi o obowiązku pracodawcy zapewnienia wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów.

Woda i napoje muszą być dostępne w ilościach zaspokajających potrzeby pracowników w ciągu całej zmiany roboczej.

Zasadą zatem jest ponoszenie kosztów posiłków i napojów przez pracodawców jedynie w sytuacji, gdy na pracodawcy ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom posiłków i napojów.

W tym przypadku możliwe jest zaliczenie tego typu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli obowiązek wydawania posiłków będzie wynikał z odrębnych przepisów, to wydatki poniesione przez pracodawcę na ten cel będą kosztami uzyskania przychodów. W pozostałych wypadkach wydatki ponoszone na posiłki dla pracowników nie są kosztami uzyskania przychodów i mogą być ponoszone z dochodu spółki.

W odniesieniu do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego brak podstaw do zaliczenia wydatków na zakup posiłków do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość świadczeń w postaci posiłków regeneracyjnych i profilaktycznych wydawanych dla pracowników w stosunku do których spółka nie miała obowiązku ich zapewnienia bądź obowiązek ten nie wynikał z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, nie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W ocenie tutejszego organu podatkowego, w świetle zacytowanych przepisów oraz przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Reasumując powyższe postanowiono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie O/Z w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zakopanem, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl