PD/415-95/07 - Odzież służbowa - przychód pracownika ze stosunku pracy i koszty uzyskania przychodów pracodawcy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków Nowa Huta działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. - po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27 czerwca 2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Stan faktyczny opisany w złożonym przez Pana wniosku jest następujący:

Zawarł Pan z firmą ... S.A umowę na podstawie, której zobowiązał się świadczyć na rzecz ... S.A. usługi prowadzenia salonu sprzedaży ... . Na mocy umowy z ... ma Pan obowiązek prowadzić wszystkie czynności konieczne do prowadzenia sprzedaży przez salon, tj: prowadzić obsługę klientów, obsługę kasy, przyjmować towar do salonu, wydawać towar klientom, sprzątać, otwierać i zamykać salon przekazywać gotówkę stanowiącej utarg ze sprzedaży towarów, przestrzegać standardów prowadzenia salonów sprzedaży,. dopracowanych przez ... . W związku z prowadzeniem salonu zatrudnia Pan pracowników.

W ramach umowy z,. zobowiązał się Pan, że Pan jak i zatrudnieni pracownicy w salonie ... będziecie chodzić jednolicie ubrani w odzież oznaczoną marką ... . Razem ze wszystkimi pracownikami będziecie nosić ten sam model odzieży z podziałem na męskie i żeńskie. Odzież, którą będzie Pan nosił razem z pracownikami będzie Pan nabywał od ... S.A na podstawie umowy sprzedaży.

Do obowiązującego w Pana przedsiębiorstwie regulaminu pracy wprowadził Pan postanowienie zobowiązujące pracowników do noszenia, w czasie pracy, odzieży oznaczonej marką ..., równocześnie wprowadził Pan zakaz noszenie odzieży oznaczonej marką ... poza czasem pracy.

Pracownicy po zakończeniu sprzedaży, w danym salonie ..., danej kolekcji odzieży zobowiązani są zwrócić pracodawcy wydaną im odzież. Odzież ta jest utylizowana albo sprzedawana na wagę jako czyściwo albo sprzedawana do sklepów z używaną odzieżą - w żadnym wypadku pracownicy nie mogą nabyć ani używać na jakiekolwiek podstawie przedmiotowej odzieży.

Wnosi Pan o udzielenie odpowiedzi na niżej wymienione pytania:

Po dokonaniu analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków Nowa Huta stwierdza co następuje:

AD. 1.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w r. kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości świadczeń w naturze i i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Przekazanie pracownikom odzieży do używania wyłącznie w czasie pracy i z obowiązkiem zwrotu tej odzieży po upływie określonego czasu nie stanowi przychodu w postaci pozostawienia pracownikom do dyspozycji wartości pieniężnych. Istotną sprawą jest, że ww. odzież nie mogą dysponować w swobodny, wybrany przez siebie sposób - otrzymują odzież w celu wykonywania określonej czynności i mają obowiązek nosić w czasie wykonywania obowiązków pracowniczych w salonie sprzedaży ... - w związku z opisanym stanem faktycznym wydanie pracownikom odzieży oznaczonej marką ... nie jest dla tych pracowników nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu w/cyt. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

AD. 2.

Artykuł 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 - z późn. zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Użyte w tym przepisie pojęcie "wszelkie koszty" jest pojęciem szerokim. Obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz, że pomiędzy tymi wydatkami a przychodem zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Równocześnie zgodnie z art. 22 ust. 4 cyt. ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym r. podatkowym, w którym zostały poniesione.

Wydatek poniesiony przez Pana na zakup odzieży marki ..., która będzie użytkowana przez Pana osobiście w czasie świadczeń usług w salonie ... oraz będzie wydawana pracownikom do czasowego używania wyłącznie w czasie świadczenia pracy w przypadku Pana - podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych - prowadzącego działalność gospodarczą - stanowi koszt uzyskania przychodów. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że tyt. świadczenia usług polegających na prezentacji na rzecz ... S.A ... przez Pana osobiście i przez pracowników zatrudnionych przez Pana odzieży marki ... w salonie ... będzie Pan otrzymywał od ... umówione wynagrodzenie.

W tej sytuacji wydatek poniesiony na zakup odzieży, która następnie będzie w salonie ... prezentowana przez Pana i przez pracowników ma bezpośredni związek z przychodami, które z tego tyt. Pan uzyska.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wymienione przepisy tutejszy organ podatkowy postanawia jak na wstępie.

Informuje się, że w dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie administracyjne.

Powyższa interpretacja:

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ww. Ordynacja podatkowa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie w § 5.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Nowa Huta, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.