PD/415-51/04 - Obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych samochodu zakupionego po zakończeniu umowy leasingu

Pytanie podatnika

Dotyczy obowiązku wprowadzenia do ewidencji środków trwałych samochodu zakupionego w wyniku realizacji umowy leasingu

Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, w związku z pana wnioskiem z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, dotyczącej obowiązku wprowadzenia do ewidencji środków trwałych samochodu zakupionego w wyniku realizacji umowy leasingu, informuje, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w dniu 30 listopada 2004 r. wykupił po 2,5-letnim leasingu samochód ciężarowy "Citroen" C-15, za cenę uzgodnioną w umowie leasingu, tj. 3.565,00 zł brutto (2,922,13 zł netto). Samochód w trakcie trwania umowy leasingu był wykorzystywany do rozwożenia towaru do sklepów. Podatnik nie zamierza nadal wykorzystywać samochodu do działalności gospodarczej i uważa, że w związku z tym nie ma obowiązku wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych. Z załączonej do wniosku kserokopii faktury VAT wynika, że nabywcą samochodu "Citroen" C-15, będącego wcześniej przedmiotem leasingu jest FH "R." R. Zbigniew. Z posiadanej dokumentacji wynika, że w 2004 r. pan R. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie stwierdza, że przedstawione w sprawie stanowisko podatnika jest nie w pełni prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

- artykuł 22a ust. 1 pkt 2, art. 22d, art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 22n ust. 2, art. 23 ust. 1 pkt b ustawy z dnia 26 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.),

- § 12 ust. 3 pkt 1 oraz § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.),

- art. 193 § 1 oraz § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Księgi uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi przede wszystkim są: faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, oraz inne wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Z przedstawionych w sprawie dokumentów i wyjaśnień niezbicie wynika, że:

- w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyty został samochód ciężarowy,

- nabycie samochodu udokumentowano fakturą VAT wystawioną na "firmę",

- samochód ten wykorzystywany był w działalności gospodarczej.

Poniesienie tego typu wydatku w danym dniu, udokumentowane fakturą VAT z tego dnia, rodzi obowiązek dokonania stosownego zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów:

- w przypadku przeznaczenia go do dalszej odsprzedaży (jako towar handlowy) niezwłocznie po jego otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu lub sprzedaży,

- w przypadku, gdy nie stanowi towaru handlowego, po zakończeniu tego dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym.

Wyjątkiem od tej zasady jest nabycie środków trwałych, od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne - zarachowania odpisów w koszty dokonuje się na koniec miesiąca, kwartału lub roku, w zależności od przyjętej metody. Nabywając środek trwały, którego wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przekracza 3.500 zł, podatnik nie ma obowiązku wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a wydatki poniesione na jego nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania. Tak więc w tym przypadku to cena nabycia (wartość początkowa) środka trwałego zwalnia z obowiązku ujęcia nabytego środka w ewidencji środków trwałych, a nie zamiar zaprzestania wykorzystywania samochodu w działalności po jego wykupieniu w wyniku realizacji umowy leasingu. Oczywiście podatnik może dowolnie rozporządzić składnikiem swojego majątku: może go użytkować, może go przeznaczyć do dalszej odsprzedaży, może wycofać z działalności gospodarczej i przekazać np. na własne potrzeby itd. W zależności od sposobu rozporządzenia zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale to zagadnienie nie jest już przedmiotem zapytania podatnika.