PD-415/5/04 - Opodatkowanie zwrotu nakładów inwestycyjnych, zaliczonych poprzez odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów

Pytanie podatnika uzupełnić

W odpowiedzi na zapytanie z dnia 29 stycznia 2004 r. w sprawie interpretacji przepisów podatkowych w przedmiocie dotyczącym sposobu zakwalifikowania zwrotu poniesionych na wytworzenie środka trwałego nakładów, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), informuje:

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego sprawy wynika, iż od Urzędu Miasta otrzymał pan zwrot poniesionych nakładów na budowę pawilonu handlowego, który stanowił środek trwały i który był przez pana amortyzowany. Amortyzacja ta stanowiła koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez pana działalności gospodarczej. Z dalszej treści przedmiotowego zapytania wynika, iż w związku z tym, że działka, na której został wzniesiony przedmiotowy pawilon handlowy (środek trwały) została zwrócona prawowitemu właścicielowi, który na tej podstawie przejął również budynek - wniósł pan sprawę o zwrot poniesionych nakładów na jego budowę. Efektem tej sprawy była zawarta ugoda pozasądowa, na mocy której w 2003 r. otrzymał pan od Urzędu Miasta zwrot poniesionych nakładów. W miesiącu grudniu 2003 r. został pan obciążony kosztami związanymi z obsługą prawną tej sprawy, co dokumentują otrzymane faktury VAT wystawione przez kancelarię radcy prawnego.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), przychodami z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a - 22o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Z kolei art. 14 ust. 3 pkt 3a powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym w zapytaniu stanie faktycznym sprawy należy stwierdzić, iż uzyskany przez pana zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych, które poprzez odpisy amortyzacyjne zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na ogólnych zasadach.

Odnośnie poniesionych wydatków, o których mowa w zapytaniu związanych z obsługą prawną i mających związek z ww. przychodem, to oceniając przedstawiony stan faktyczny sprawy uznać należy, że przedmiotowe wydatki stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Stosownie bowiem do art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z cyt. wyże art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby jakiś wydatek uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione dwa warunki:

- celem powinno być osiągnięcie przychodów,

- wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Łączne spełnienie tych dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego) pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Oceniając zatem wg podanych wyżej kryteriów spełnienie warunków, należało stwierdzić, iż pozwoliły one przedmiotowe wydatki związane z prowadzeniem przez kancelarię radcy prawnego sprawy o zwrot nakładów uznać za koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), jednym z podstawowych wymogów warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z powołanymi przepisami podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Nie podlega odliczeniu podatek od zakupów towarów i usług, które związane są ze sprzedażą zwolnioną od podatku, a także ze sprzedażą nieopodatkowaną. W przedstawionym stanie faktycznym faktury VAT dokumentujące nabycie usług prawniczych nie są związane ani z obecną, ani z przyszłą sprzedażą opodatkowaną prowadzoną przez podatnika, w związku z czym podatek VAT wykazany w tych fakturach nie podlega odliczeniu.