PD/415-26/06 - Koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pytanie podatnika

Czy wydatek na zakup roweru stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?

Postanowienie

Na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.11.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku za zakup roweru w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, postanawia, że Pana własne stanowisko zawarte w zapytaniu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W oparciu o art. 14a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa do tut. organu podatkowego w dniu 20.11.2006 r. złożony został przez Pana pisemny wniosek o udzielenie interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych, a mianowicie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku dotyczącego zakupu roweru na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 25.08.2006 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania reklam świetlnych. Jak do tej pory działalność wykonywana jest na terenie jednej dużej miejscowości. Dla celów prowadzonej działalności wybrał Pan opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Zaznaczył Pan, że dla szybszego pozyskania odbiorców na świadczone usługi w ciągach ulic handlowych najlepszym środkiem transportu jest właśnie rower. Samochód, Pana zdaniem, ze względu na natężenie ruchu w dużym mieście, a także ze względu na utrudnione i ograniczone możliwości parkowania okazał się nieekonomiczny. Dodał Pan również, że koszt brutto zakupionego roweru wynosi około 1.800,00 zł.

Wobec przytoczonego wyżej stanu faktycznego postawiono pytanie czy wydatek związany z zakupem roweru w przedstawionej wyżej sytuacji stanowi koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana firmy?

Przedstawiając we wniosku własne stanowisko w sprawie przyjął Pan, że zakup roweru stanowi koszt uzyskania przychodu.

W odpowiedzi na zadane pytanie, tut. organ podatkowy wyjaśnia:

W myśl art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, że aby określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu musi on być bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodu.

Ustawodawca wiąże zatem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest uzyskanie przychodu. W związku z powyższym przyjmuje się, że wydatek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli podatnik udowodni fakt poniesienia wydatku i wykaże celowość poniesionych kosztów z punktu widzenia związku skutkowo-przyczynowego pomiędzy wydatkiem a oczekiwanym skutkiem w postaci przychodu. Ustawodawca wiąże więc koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest powstanie lub zwiększenie uzyskanego przychodu.

W myśl powołanych wyżej przepisów przyjmuje się, że wydatek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli podatnik udowodni fakt poniesienia wydatku i wykaże celowość poniesionych kosztów.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie i zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W oparciu o art. 22a ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponadto na podstawie art. 22a ust. 2 amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",

2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku o których mowa w art. 22a i art. 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Ze względu na fakt, że w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarto wydatków na zakup pojazdów rowerowych koszt związany z wymienionym wydatkiem może być kosztem uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Moment zarachowania poniesionych wydatków reguluje art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z niego, że koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Wobec powyższego w myśl powołanych wyżej przepisów poniesiony przez Pana wydatek na zakup roweru stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie jego poniesienia.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej uzasadnienie uznano, że Pana własne stanowisko w sprawie zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy aktualnego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W oparciu o art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika (wnioskodawcy), jednakże w myśl art. 14b § 2 tej ustawy wiąże organ podatkowy i organ kontroli skarbowej właściwy dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie wydane w trybie art. 14a § 4, zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Na podstawie art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa z związku z art. 239 tej ustawy zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.