PD/415/1/11/05 - Przechowywanie podatkowej księgi przychodów i rozchodów

Pytanie podatnika

Czy można przechowywać podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz dowody księgowe w miejscu zamieszkania, które nie jest jednocześnie miejscem prowadzenia działalności gospodarczej? (ale jest zgłoszone w Urzędzie Skarbowym NIP-1 jako siedziba firmy).

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2005 r., który wpłynął w tym samym dniu, o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości przechowywania podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz dowodów księgowych w miejscu zamieszkania, które nie jest jednocześnie miejscem prowadzenia działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 4 maja 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Złotoryi wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Następnie w dniu 6 czerwca 2005 r. uzupełnił Pan przedmiotowy wniosek o własne stanowisko w sprawie oraz nowe informacje dotyczące stanu faktycznego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego, korzystając z opodatkowania na zasadach ogólnych (księga przychodów i rozchodów). Posiada Pan również program komputerowy, przy pomocy którego prowadzona jest księga przychodów i rozchodów. Według wyjaśnień "księguje" Pan w swoim mieszkaniu, w którym przechowywane są "dokumenty sklepu". Zatem księga podatkowa znajduje się poza miejscem prowadzenia działalności gospodarczej. Urząd skarbowy o powyższym fakcie został przez Pana poinformowany poprzez zgłoszenie aktualizacyjne NIP-1, na którym to formularzu, w pkt C.6.3. jako adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej wskazane zostało miejsce zamieszkania. Uzupełniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 4 maja 2005 r., w piśmie z dnia 6 czerwca 2005 r. wyjaśnił Pan, iż miejsce zamieszkania zostało wskazane również jako siedziba prowadzonej działalności gospodarczej. Wyrażając własne stanowisko w sprawie stwierdził Pan, iż "na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księga oraz dowody, na których podstawie są dokonywane w niej zapisy, muszą znajdować się na stałe w miejscu wskazanym jako siedziba".

Oceniając, w świetle obowiązujących przepisów prawa, przedstawiony we wniosku z dnia 4 maja 2005 r. stan faktyczny oraz ustosunkowując się do wyrażonego przez Pana stanowiska, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Natomiast w myśl art. 24a ust. 7 ww. ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określi sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, oraz szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, a także terminy zawiadomienia naczelnika skarbowego o prowadzeniu księgi. Z dyspozycji ww. przepisu Minister Finansów, w drodze rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) określił m. in. warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych oraz obowiązki związane z jej prowadzeniem. Sposób prowadzenia księgi został szczegółowo określony w § 9 ww. rozporządzenia. I tak w myśl § 9 ust. 2 tego rozporządzenia księga oraz dowody, na podstawie których są dokonywane w niej zapisy, musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, z zastrzeżeniem ust. 6, a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu - w miejscu wskazanym przez podatnika stosownie do § 8 ust. 1 pkt 1. Zastrzeżenie zawarte w ust. 6 ww. paragrafu, aby księga obligatoryjnie znajdowała się w miejscu wykonywania działalności, dotyczy wyłącznie podatników prowadzących działalność w zakresie handlu obnośnego i obwoźnego, a zatem nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Zatem tut. organ podatkowy, ustosunkowując się do Pana stanowiska w świetle ww. przepisów prawa podatkowego, stwierdza, iż je podziela, albowiem zarówno księga jak i dowody, na podstawie których dokonywane są w niej zapisy, mogą się znajdować na stałe poza miejscem wykonywania działalności gospodarczej wówczas, gdy miejscem ich przechowywania będzie siedziba firmy. Należy podkreślić, że obowiązujące w tym zakresie przepisy, dają podatnikowi możliwość, a jednocześnie obowiązek, wyboru miejsca przechowywania dokumentacji podatkowej pomiędzy miejscem wykonywania działalności a miejscem wskazanym przez podatnika jako jego siedziba. Skoro wskazał Pan, jako miejsce przechowywania dokumentacji firmy, miejsce zamieszkania stanowiące jej siedzibę, to należy uznać, że zostały spełnione określone powołanymi wyżej przepisami wymogi.

Reasumując, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że w przedmiotowej sprawie należało orzec jak w osnowie postanowienia.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.