PD-3/423-15/06 - Wartość początkowa środka trwałego.

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu stwierdza, iż stanowisko Jednostki w sprawie zaliczenia poniesionych wydatków do wartości początkowej środków trwałych jest nieprawidłowe.

Spółka pismem z dnia 28 września 2006 r. (uzupełnionym dnia 27 października 2006 r.) zwróciła się z zapytaniem, czy wartość wydatków na wykonanie biznes planu i zarządzanie projektem o dotację z funduszy unijnych przeznaczonych na sfinansowanie zakupu środków trwałych, jak również modernizację i przebudowę istniejących budynków przed oddaniem ich do używania, zwiększa wartość początkową środków trwałych, a w związku z tym ma wpływ na koszty uzyskania przychodu poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej przez podatnika.

Z pisma wynika, że Spółka zawarła umowę o dofinansowanie projektu w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006" w zakresie "poprawa przetwórstwa i marketingu artykułów rolnych". Celem tego projektu jest wprowadzenie nowych lub modernizacja istniejących technologii produkcji zgodnie zaakceptowanym zestawieniem rzeczowo-finansowym.

W celu otrzymania dotacji Spółka korzystała z pomocy prawnej i doradczej. O wartość wydatków na opracowanie wniosku o dotację z funduszy unijnych przeznaczonych na sfinansowanie zakupu środków trwałych i modernizację przed oddaniem go do używania powiększono wartość początkową nabytych środków trwałych.

W związku z powyższym, zdaniem Jednostki, wydatki te zwiększają wartość początkową środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i usługa ta powinna stanowić koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 48.

Stanowisko Jednostki jest nieprawidłowe.

Za cenę nabycia w świetle art. 16g ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych odsetek prowizji oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł (art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast powołany w piśmie art. 16g ust. 4 ww. ustawy dotyczy kosztu wytworzenia. Za koszt wytworzenia zgodnie z tym artykułem uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Wyliczenia zawarte w cenie nabycia, modernizacji i wytworzenia jednoznacznie wskazują na to, że chodzi tutaj o takie koszty, które bezpośrednio związane są z zakupem lub wytworzeniem środka trwałego.

Wydatek dotyczący opracowania wniosku o przyznanie dotacji nie łączy się z wytworzeniem środka trwałego, więc nie zwiększa wartości wytworzenia tego środka (cena nabycia). Wydatek ten jest bezpośrednio związany z uzyskaniem przychodu, źródła finansowania w postaci dotacji.

Reasumując, wydatek na opracowanie wniosku o dotację nie zwiększa wartości wytworzonych, zakupionych czy ulepszonych środków trwałych, w związku z tym nie ma wpływu na koszty uzyskania przychodu poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne w części sfinansowanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

W dacie złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.