PD-2/415/09/06 - Czy podatnik po zlikwidowaniu działalności gospodarczej, w której był zobowiązany do stosowania ustawy o rachunkowości, otwierając nową działalność gospodarczą prowadzoną w tej samej formie, ma obowiązek stosowania ustawy o rachunkowości?

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W roku 2005 obroty prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa przekroczyły 800 000 Euro, dlatego w roku 2006 zobowiązany jest on do prowadzenia Ksiąg Handlowych. Z końcem stycznia 2006 r. przedsiębiorstwo prowadzone przez wnioskodawcę zostanie wniesione aportem do określonej spółki, w której podatnik nie będzie zatrudniony. Nie będzie też prowadził działalności w ramach spółki przejmującej jego działalność. W miesiącu lutym wnioskodawca chciałby otworzyć nową działalność jako osoba fizyczna.

Podatnik uważa, że przekroczenie w r. podatkowym 2005 kwoty przychodu 800.000 Euro i w konsekwencji obowiązek prowadzenia Ksiąg Handlowych w zamkniętym przedsiębiorstwie nie zobowiązuje go do prowadzenia analogicznej formy rozliczeniowej w nowo otwartej działalności gospodarczej.

Wnioskujący uważa ponadto, że nowo otworzoną działalność będzie mógł opodatkować w formie ryczałtu albo na zasadach ogólnych

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Przedstawione przez Podatnika stanowisko uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5 albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy. Natomiast w myśl art. 24a ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. Artykuł 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) stanowi, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO, zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych i stosowania przepisów powyższej ustawy. Dodatkowo w oparciu o art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września r. poprzedzającego rok podatkowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika ma ulec likwidacji na skutek przejęcia jej przez wskazaną spółkę. Ponieważ prowadzenie działalności wiąże się z obowiązkiem jej zarejestrowania, zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 Nr 173 poz. 1807 z późn. zm.), we wskazanych instytucjach prowadzących ewidencję, jak gmina, czy właściwy sąd rejestrowy, stąd też analogicznie moment likwidacji prowadzonej działalności winien także zostać określony poprzez wykreślenie ze wskazanych ewidencji.

Z treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika obowiązek prowadzenia określonych ksiąg rachunkowych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Fakt zlikwidowania wykonywanej działalności gospodarczej (potwierdzony odpowiednim wykreśleniem ze wskazanych ewidencji) i powołanie nowego podmiotu w tej samej formie, nie ma w tym przypadku wpływu na ciągłość uzyskiwania przez podatnika przychodu ze źródła prowadzonego w formie działalności gospodarczej. Tezę powyższą potwierdza treść art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, określając obowiązek stosowania jej przepisów do jednostek, które osiągały przychody z działalności prowadzonej tej samej formie prawnej w r. poprzedzającym rok obrotowy i analogiczne przychody uzyskują w r. następnym. Oznacza to tym samym, iż rozpoczęcie samodzielnej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, która w roku bezpośrednio poprzedzającym rok obrotowy prowadziła nawet identyczną działalność w tej samej formie, rodzi po jej stronie obowiązek stosowania przepisów ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym skoro podatnik ma obowiązek, w nowo założonej działalności gospodarczej, stosować przepisy ustawy o rachunkowości i w konsekwencji prowadzić księgi rachunkowe to nie może tej działalności opodatkować w formach wynikających z przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144 poz. 930 z późn. zm.) albo stosować rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.).

Z treści art. 24a ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych powstaje w przypadku podmiotów, których przychody, w rozumieniu art. 14 ww. ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. Wynika z tego, że jeżeli w stosunku do podatnika, prowadzącego nawet księgi rachunkowe, przychód za ubiegły rok podatkowy nie przekroczył kwoty wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości to tym samym obowiązek dalszego prowadzenia pełnej księgowości wygasa, na skutek nie spełnienia wymogu ze wspomnianego art. 24a ust. 4. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Wskazany obowiązek odpada także w przypadku przekształcenia wskazanej działalności gospodarczej w inną formę np. spółki cywilnej albo jednego z podmiotów wskazanych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 Nr 94 poz. 1037 z późn. zm.).

Reasumując, podatnik po zlikwidowaniu działalności gospodarczej, w której był zobowiązany do stosowania ustawy o rachunkowości, który następnie otwiera nową działalność gospodarczą prowadzoną w tej samej formie, ma obowiązek stosowania ustawy o rachunkowości, gdyż w niniejszej sprawie mamy do czynienia z ciągłością uzyskiwania przez podatnika przychodu ze źródła prowadzonego w tej samej formie. Obowiązek stosowania wspomnianej ustawy o rachunkowości odpadnie, gdy podatnik za poprzedni rok podatkowy nie przekroczy z prowadzonej działalności gospodarczej wskazanej kwoty przychodu, jak również gdy nastąpi zmiana formy prowadzenia wskazanej działalności.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.