PD-1/4218/i-23/05 - Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności

Pytanie podatnika

Czy nieuregulowanie należności od zmarłego kontrahenta można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

zmienia z urzędu postanowienie

Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bochni z dnia 22 czerwca 2005 r. Nr PD 7423-1/05 wydane w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych ponieważ przedmiotowe postanowienie rażąco narusza prawo;

i stwierdza, że przedstawione we wniosku Spółki stanowisko odnośnie uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności jest prawidłowe.

Uzasadnienie

"A" Spółka z o. o. z siedzibą w R w oparciu o art. 14a § 1 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa zwróciła się do organu I instancji z wnioskiem z dnia 11 kwietnia 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. W szczególności Podatnik zwrócił się z pytaniem, czy może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów kwotę zaliczonych uprzednio do przychodów należnych nieuregulowanych należności od zmarłego kontrahenta w oparciu o akt zgonu kontrahenta, decyzję o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej, postanowienie sądu o nabyciu praw do spadku przez męża i dzieci oraz oświadczenie męża zmarłej, że wartość majątku spadkowego wynosi 5 300 zł. Jednocześnie w w/w wniosku powołano cyt. "art. 16 ust. 1 pkt 26 u p d o p" stwierdzając, że - zdaniem Spółki - nieściągalność przedmiotowej wierzytelności została "uprawdopodobniona".

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni postanowieniem z dnia 22 czerwca 2005 r. Nr PD/423-1/05 odmówił uznania przedstawionego we wniosku stanowiska Spółki za prawidłowe, powołując w treści uzasadnienia w/w rozstrzygnięcia art. 16 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w powiązaniu z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ww. ustawy. Organ I instancji wyjaśnił, że wierzytelności nieściągalne stanowią koszty uzyskania przychodu wówczas, gdy zostały uprzednio zaliczone do przychodów należnych i gdy nieściągalność tych wierzytelności zostanie udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ jednak z treści dokumentów, które przedstawiono w toku postępowania nie wynika udokumentowanie nieściągalności wierzytelności zgodnie z w/w przepisem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni postanowił jak w sentencji w/w postanowienia z dnia 22 czerwca 2005 r.

Na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza co następuje.

Treść wniosku Spółki z dnia 11 kwietnia 2005 r. wskazuje, że przedmiotem zapytania jest możliwość zaliczenia do kosztów w rachunku podatkowym kwoty wierzytelności nieściągalnej na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z uprawdopodobnieniem nieściągalności tej wierzytelności. Wprawdzie we wniosku Podatnik nie powołał precyzyjnie art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a w/w ustawy, jednakże użył sformułowania, że nieściągalność wierzytelności jest - Jego zdaniem - cyt. "uprawdopodobniona". Z w/w dokumentów posiadanych przez Spółkę wynika, że wypełniona została dyspozycja, zawarta w art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a cyt. ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych co w niniejszej sprawie jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że nieściągalność przedmiotowej wierzytelności została uprawdopodobniona, oraz że kwota odpisu aktualizującego wartość należności może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. a ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawione wyżej okoliczności faktyczne i prawne Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie zmienia z urzędu postanowienie, o którym mowa na wstępie oraz orzeka jak w sentencji decyzji.

Zwraca się uwagę na treść art. 14b § 5 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, który stanowi, że zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Na powyższą decyzję przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji.